تاثير تمرينات ثبات دهنده ريتميك بر حس وضعيت، دامنه‌ حركتي، قدرت و ثبات عملكردي مفصل شانه دختران نوجوان شناگر مبتلا به آسيب سندروم گيرافتادگي شانه

بين تمامي آسيب‌هاي شانه، سندروم گيرافتادگي شانه بسيار رايج است و يكي از معمول‌ترين دلايل درد و محدوديت حركتي ناحيه شانه محسوب مي‌شود. بنابراين هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير تمرينات ثبات دهنده ريتميك بر حس وضعيت، دامنه‌ حركتي، قدرت و ثبات عملكردي مفصل شانه دختران نوجوان شناگر مبتلا به سندروم گير افتادگي شانه بود. در اين پژوهش 30 نفر از دختران شناگر مبتلا به آسيب سندروم گيرافتادگي شانه به صورت تصادفي به دو گروه تجربي و كنترل تقسيم شدند. بعد از انجام ارزيابي هاي پيش آزمون هر دو گروه كه شامل ارزيابي حس وضعيت، قدرت، دامنه حركتي و ثبات عملكردي بود، گروه تمرينات به مدت چهار هفته به انجام تمرينات ثبات‌دهنده ريتميك پرداختند و پس از آن پس آزمون مطابق پيش آزمون از هر دو گروه انجام شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه حس وضعيت، قدرت عضلات چرخاننده و ثبات عملكردي مفصل شانه دختران شناگر مبتلا به آسيب سندروم گيرافتادگي شانه پس از تمرينات ثبات دهنده ريتميك به طور معني‌داري نسبت به گروه كنترل بهبود يافت. در متغير دامنه حركتي بين دو گروه تفاوت معناداري ديده نشد به ‌نظر مي‌رسد تمرينات ثبات دهنده ريتميك مي‌تواند در بهبود حس عمقي، قدرت عضلات چرخاننده شانه و ثبات عملكردي شناگران دختر مبتلا به سندروم گيرافتادگي شانه مفيد باشد.