بررسي تطبيقي شهرستان‌هاي استان مازندران در برخورداري از خدمات شهري

يكي از مهمترين پيامدهاي رشد شتابان شهرنشيني و توسعه فيزيكي شهرهاي كشور در دهه‌هاي اخير، از هم پاشيدگي نظام توزيع مراكز خدمات شهري بوده كه زمينه‌ساز نابرابري اجتماعي شهروندان در برخورداري از اين خدمات شده است؛ بنابراين هدف اصلي اين تحقيق رتبه‌بندي شهرستان‌هاي استان مازندران به عنوان يكي از متراكم‌ترين مناطق كشور، از جهت برخورداري از خدمات شهري نمونه و مقايسه آنها با يكديگر مي‌باشد. در اين تحقيق با استفاده از منابع آماري استان مازندران و مطالعات كتابخانه‌اي به سطح بندي بيست و دو گانه شهرستان‌هاي استان مازندران از لحاظ برخورداري از شاخص خدمات شهري در دوازده مولفه منتخب از زير گروه خدمات شهري اقدام گرديد. در اين راستا از داده‌هاي سازمان ملي آمار و سازمان و مديريت و برنامه‌ريزي استان مازندران استفاده شده تا پس از تعيين وزن هريك با استفاده از شاخص ويژگي و مدل استورگس، در نرم افزار VP با يكديگر مقايسه گردند. نتايج بدست آمده نشان مي‌دهد كه تفاوت فاحشي بين شهرستان‌هاي اين استان از نظر مقادير جريان خروجي خالص شاخص‌هاي مورد مطالعه وجود دارد به شكلي كه شهرستان‌هاي مياندورود و آمل با 0.7460 و 0.9087 به ترتيب كم برخوردار و برخوردارترين شهرستان‌هاي مازندران از نظر مولفه‌هاي بيست و دو گانه خدمات شهري بوده‌اند.