كاوشي بر نقش مؤلفه‌هاي كالبدي - عملكردي فضاهاي مياني بر ارتقاء دلبستگي به فضاهاي مسكوني (مطالعه موردي: مجتمع‌هاي مسكوني منفرد، متمركز و پراكنده تهران)

فضاي مياني يعني لحظه تغيير از فضايي به فضاي ديگر، از عملكردي به عملكردي ديگر. مسكن از جمله مهم‌ترين نيازهاي اوليه انسان مي‌باشد كه مي‌بايست مأمني براي آسايش و آرامش ساكنين خود باشد. در معماري معاصر ايران نگرش كمي نسبت به مقوله مسكن سبب ايجاد فضاهايي فاقد برنامه‌ريزي و شكل‌گيري كالبدي مطلوب در راستاي پاسخ‌گويي به ابعاد روحي و  ميزان دلبستگي كاربر فضاي مربوطه شده است. از جمله مواردي كه تأثير چشمگيري در ميزان ارتقاء حس رضايت و دلبستگي در مجتمع‌هاي مسكوني دارد؛ فضاهاي مياني مي‌باشد كه در ساخت و ساز امروزي توجه مورد قبولي به اين فضاها نمي‌شود. در پژوهش مربوطه سعي بر آن است با سنجش مؤلفه‌هاي معيارهاي كالبدي و عمكرديفعاليتي در فضاهاي مياني مجتمع‌هاي مسكوني تهران ميزان رضايت، حس تعلق و دلبستگي ساكنين مورد سنجش قرار داده شود. در پژوهش موردنظر ابتدا؛ جمع‌آوري اطلاعات، با ثبت رويدادها و فنون كار ميداني در سه مجتمع مسكوني در شهر تهران مورد مطالعه قرار گرفته است كه اولين معيار گونه‌شناسي‌‌ اين پژوهش بر اساس تعداد واحد‌‌هاي موجود به عنوان عامل تأثيرگذار در درك مقياس مجتمع ‌‌مي‌باشد. تعداد واحدهاي مسكوني هر مجتمع وارد نرم‌افزار اس.پي.اس.اس شده است. شكل‌گيري فضاهاي ‌‌‌مياني و قرارگيري مجتمع نسبت به آن به عنوان معيار دوم انتخاب ‌‌مي‌باشد كه به صورت متمركز، منفرد، پراكنده ‌‌مي‌باشد و ازآنجايي‌كه براي ارزيابي وزن مؤلفه‌هاي مؤثر بر دلبستگي به‌صورت كيفي نمي‌توان به تنهايي از روش فوق بهره‌جست در ادامه از طريق پرسشنامه و آناليز داده‌ها از طريق نرم‌افزار آماري AMOS22 مورد تحليل همبستگي قرار مي‌گيرند و روابط معنادار بين متغيرهاي دخيل در ميزان دلبستگي استنباط مي‌گردد. يافته‌ها بيانگر اين مطلب مي‌باشد كه شاخص «كالبدي» از لحاظ تأثيرگذاري در رتبه اول و شاخص «عملكردي» از لحاظ تأثيرگذاري در رتبه دوم قرار دارند، به‌طوري‌كه متغير «شرايط محيطي» از مؤلفه‌هاي معيار كالبدي و متغير «گوناگوني عملكردي» از مؤلفه‌هاي معيار عملكردي از لحاظ ميزان تأثيرگذاري در ارتقاء حس دلبستگي در اولويت قرار دارند. بنابراين مي‌توان نتيجه‌ گرفت در نظر گرفتن معيارهاي كالبدي و عملكردي در فضاي مياني تأثير بسزايي در جهت حس رضايت از تعامل، قلمرو خلوت، آسايش فيزيكي و رواني ساكنان را به‌همراه دارد.