ارزيابي و تبيين مؤلفه‌هاي مؤثر بر زيست‌پذيري شهري (مورد مطالعه: شهر ساري)

يكي از كاربردي‌ترين راهبردها در حوزه برنامه‌ريزي شهري، لزوم توجه به زيست‌پذير بودن مناطق شهري است. زيست‌پذيري در نواحي شهري به معناي سكونت مطلوب و بهينه براي تمامي افراد ساكن در يك نقطه‌ي خاص است؛ با وجود اين، گسترش سكونت‌گاه‌هاي شهري از يك سو و عدم تفاوت بين پيوندهاي جديد و قديم در نواحي شهري باعث بروز مشكلات فراواني شده‌است كه رفع اين مشكلات در گرو شناسايي مؤلفه‌هاي تأثيرگذار در فرايند زيست‌پذيري شهرها است. بر همين اساس، پژوهش حاضر با هدف ارزيابي و تبيين مؤلفه‌هاي تأثيرگذار بر زيست‌پذيري شهري در شهر ساري صورت پذيرفت. روش مورد استفاده در اين تحقيق توصيفي – تحليلي است. داده‌هاي مورد نياز با استفاده از پرسش‌نامه و با منطق نمونه‌گيري خوشه‌اي و تصادفي از ميان ساكنان نواحي 20 گانه‌ي شهر ساري، با سهميه‌ي هر ناحيه 20 نمونه و درمجموع 400 نمونه جمع‌آوري شد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه در ميان شاخص‌هاي سنجش زيست‌پذيري، در شاخص اجتماعي مؤلفه‌ي «حس تعلق به شهر ساري»، در شاخص زيست‌محيطي «وضعيت فضاي سبز و تأسيسات و تجهيزات شهري» و در شاخص اقتصادي «وضعيت مسكن» از ميان ديگر مؤلفه‌ها با سطح معناداري 99 درصد در سطح بالاتر از متوسط قرار دارند(0Sig/000 05/0). با توجه به يافته‌هاي پژوهش مي‌توان گفت تقويت زيست‌پذيري شهري در شهر ساري منوط به ارتقاي شاخص‌هاي اقتصادي، اجتماعي و زيست‌محيطي، ايجاد فضاي سبز و امكانات رفاهي و ساماندهي جمعيت شهري به سمت نواحي مستعد رشد است.