بررسي تأثير چندشكلي‌هاي گيرنده هورمون لپتين بر روي تمايل اتصال آن‌ها به هورمون لپتين در گاوشيري به روش داكينگ مولكولي

اتصال هورمون لپتين به گيرنده اختصاصي خود (LR) اولين گام مسير تأثيرگذاري آن بر عملكردهاي توليدي و توليدمثلي در گاوشيري است. لذا يكي از مسيرهاي تنظيمي عملكرد لپتين الگوي اتصال آن به LR مي‌باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر مقايسه چندشكلي‌هاي مختلف گيرنده لپتين از نظر ساختار سوم پروتئين و تمايل برهمكنش آن‌ها با لپتين در گاو شيري بود. براي اين منظور توالي‌هاي آمينواسيدي مختلف LR از بانك ژن گرفته شد. چندشكلي‌هاي مختلف LR با آناليز هم‌ترازي شناسايي و ساختارهاي سوم مربوط به آن‌ها با استفاده از نرم‌افزار Modeller پيش‌بيني گرديد. ساختارهاي پيش‌بيني شده با نرم افزار گرافيكي PyMol 2.5.1 مشاهده و با استفاده از نمودار راماچاندران و نرم‌افزارهاي Provean و I-MUTANT  مورد ارزيابي قرار گرفتند. همچنين شاخص‌هاي مختلف فيزيكيوشيميائي پروتئين‌هاي مدل شده مانند نقطه ايزوالكتريك، وزن مولكولي، تعداد دنباله‌هاي منفي و مثبت و مقدار GRAVY با استفاده از ابزار ProtParam در پايگاه Expasy محاسبه گرديد. در ادامه ميزان تمايل لپتين به هر كدام از چندشكلي‌هاي LR با استفاده از تكنيك داكينگ مولكولي و بر پايه دو شاخص موقعيت فضائي و انرژي اتصال مورد ارزيابي قرار گرفت. براساس نتايج بدست آمده تنها دو چندشكلي (LR1 و LR2) در ميان توالي‌هاي مورد مطالعه شناسائي شد و در آنها آمينواسيد آرژنين جايگزين سرين شده است. تفاوتي در شاخص‌هاي فيزيكوشيميائي بين دو چندشكلي مشاهده نشد. ارزيابي‌هاي نمودار راماچاندران و I-MUTANT  نشان دادند جايگزين شدن سرين با آرژنين به ميزان محدودي ثبات LR2 را تحت تأثير قرار مي‌دهد با اين وجود به حسب نتايج Provean اين تأثيرگذاري به حدي نمي‌باشد كه ساختار و عملكرد آن را تحت تأثير قرار دهد. نتايج داكينگ نشان داد ميزان تمايل اتصال لپتين به LR1 در مقايسه با LR2  بيشتر مي‌باشد و از ديدگاه تئوريك انتظار مي‌رود LR1 عملكرد مناسب‌تري نسبت به LR2 در انتقال پيام لپتين داشته باشد. به طور كلي نتايج حاصل از اين مطالعه مي‌تواند نقش مؤثري در درك رابطه چندشكلي و فعاليت فيزيولوژيك داشته باشد.