‌‌بهينه‌سازي زمان‌بندي ماشين‌‌‌هاي حمل در انبار متقاطع تحت شرايط عدم‌قطعيت با استفاده از تكنيك شبيه‌سازي (مورد مطالعه: انبار مركزي ميوه و تره‌بار شهرداري تهران)

انبارداري متقاطع يك سيستم توزيع است كه در آن كالاها با هدف آماده‌سازي در ظرفيت كامل ماشين‌‌‌هاي حمل و كاهش هزينه نگهداري موجودي از تأمين‌كنندگان به مقاصد تقاضا جابه ‌جا ‌‌مي‌شوند. مسئله زمان‌بندي ماشين‌‌‌هاي حمل اخيراً توسط بسياري از پژوهشگران موردمطالعه قرار گرفته، اما عمده اين مطالعات در موارد و شرايط قطعي بوده است؛ درحالي‌كه بسياري از عدم ‌قطعيت‌ها در اين فرآيند وجود دارد. در پژوهش حاضر، فرآيند مرتبط با عمليات انبار متقاطع در يك مركز لجستيك (ميدان مركزي ميوه و تره‌بار شهرداري تهران) با هدف كاهش زمان عمليات و سطح نگهداري موجودي،  مشخص ‌كردن تعداد بهينه نيروي انساني و با درنظرگيري عدم‌ قطعيت‌ها در زمان ورود ‌ماشين‌ها به انبار، زمان انجام عمليات بارگيري و تخليه، زمان جابه ‌جايي در انبار و دسترسي به منابع و تجهيزات توسعه داده مي ‌شود. بعلت پيچيدگي محاسباتي مدل‌‌‌هاي حل دقيق و آزمايش و ارزيابي گزينه‌‌‌هاي متنوع عمليات انبار از يك رويكرد ‌‌بهينه‌سازي مبتني بر شبيه‌سازي استفاده شده است كه تلفيقي از شبيه‌سازي، طراحي آزمايش‌ها و روش سطح پاسخ ‌‌است. روش سطح پاسخ نشان ‌‌مي‌دهد كه بهترين سناريو شامل تركيب، جابه‌ جايي مستقيم كالاها، حالت سرويس انحصاري و روش «اولين ورود ـ اولين سرويس»، ‌‌است؛ همچنين نتايج عددي تصديق ‌‌مي‌كنند سناريوي پيشنهادي معيارهاي عملكردي در انبار موردمطالعه را بسيار بهبود ‌‌مي‌بخشد.