تحليل شكاف ريسك زنجيره تأمين با استفاده از مدل محاسبات كلامي فازي (FLC) دوتايي تعديل‌شده و ويكور فازي (مورد مطالعه: صنايع غذايي شي‌فو در استان فارس)

در سال‌هاي أخير با افزايش پيچيدگي، سطح عدم اطمينان نيز افزايش يافته است؛ ازاين‌رو مديريت ريسك زنجيره تأمين يكي از موضوع‌هايي است كه موردتوجه سازمان‌ها قرار گرفته است. يكي از ريسك‌هاي موجود در زنجيره تأمين، ريسك‌هاي وارده از ناحيه تأمين‌كنندگان است. پژوهش حاضر با به‌كارگيري مدلي به‌منظور ارزيابي ريسك زنجيره تأمين صنايع غذايي شي فو، به شناسايي ريسك‌هاي محتمل در زنجيره تأمين و اتخاذ تصميماتي در راستاي ارزيابي سطح ريسك مي پردازد. مدل به‌كار‌گرفته‌شده، تركيبي از مدل محاسبات كلامي فازي (FLC) به‌منظور محاسبه مقدار ريسك عوامل مطابق با طيف معنايي كلامي و مدل ويكور براي سنجش سطح اهميت اين عوامل است. با بررسي ادبيات موضوع و همچنين استفاده از نظرهاي خبرگان صنعت و دانشگاه، 5 عامل محدوديت ظرفيت، عدم‌اعتماد به شركت، كمبود كاركنان ماهر، به‌كارگيري فناوري جديد و فاصله جغرافيايي بين تأمين‌كنندگان و شركت به‌عنوان عوامل مؤثر بر ايجاد ريسك در زنجيره تأمين‌كننده شناخته شدند؛ در ادامه با استفاده از مدل FLC دوتايي تعديل‌شده ريسك زنجيره تأمين صنايع غذايي شي‌فو بين دو گزينه «كم» و «متوسط» به دست آمد. آنگاه با استفاده از تكنيك تحليل شكاف ريسك زنجيره تأمين، مشخص شد كه معيار عدم‌توانايي تأمين‌كننده براي تأمين مقدار معين مواد اوليه داراي بيشترين ريسك و اهميت در ميان ساير معيارها است.