مدل سازي و حل مسئله زمان بندي كار كارگاهي منعطف دو هدفه با در نظر گرفتن ماشين‌هاي موازي و منابع دوگانه انسان- ماشين

در اين پژوهش مسئله زمان‌بندي كار كارگاهي منعطف با ماشين‌هاي موازي با درنظرگرفتن معيار توليد پاك‌تر، منابع دوگانه انسان-ماشين، زمان دسترسي كارها و زمان پردازش وابسته به سرعت ماشين‌ها بررسي مي ‌شود. اهداف مسئله شامل حداقل ‌كردن مجموع جريمه‌ هاي ديركرد و زودكرد و مجموع افزايش سرعت است. سرعت ماشين‌ها افزايش داده مي‌شود تا زمان تكميل كارها كاهش يابد. درحالي‌كه افزايش سرعت به افزايش آلودگي صوتي در محيط توليدي منجر مي‌شود و با توجه به رويكرد توليد پاك‌تر كه نگرشي پيشگيرانه است، در اينجا سعي شده است با حداقل كردن افزايش سرعت، ميزان آلودگي صوتي كاهش داده شود. به اين منظور در اينجا ابتدا يك مدل برنامه‌ريزي عدد صحيح مختلط توسعه داده شد. همچنين با توجه به دوهدفه بودن و NP-hard بودن مساله، براي حل آن از الگوريتم  NRGA استفاده و نتايج حاصله با نيز الگوريتم NSGAII با توجه به برخي از معيارهاي كارايي چندهدفه مقايسه شد. نتايج حاصل از مقايسه الگوريتم‌ها نشان داد كه الگوريتم پيشنهادي با توجه به معيار MID در نمونه هاي با 10 و 25 كار و در معيار RAS در نمونه‌ هاي با 25 و 100 كار كارايي بهتري نسبت به الگوريتم NSGAII دارد. همچنين به‌منظور تجزيه‌وتحليل دقيق‌ تر از روش تاپسيس استفاده شد كه نتايج كارايي الگوريتم پيشنهادي را نشان داد.