تاثيرحجم هاي مختلف تمرين تناوبي با شدت بالا بر سطوح سرمي تروپونين I و كراتين كيناز MB در بيماران پس از انفاركتوس ميوكارد

مقدمه: سطوح سرمي تروپونين قلبي (CTnI) و كراتين كيناز  (CK-MB)به عنوان شاخص‌هاي آسيب سلول قلبي به كار گرفته مي‌شوند. هدف از اين مطالعه، بررسي تأثير حجم‌هاي مختلف يك دوره تمرين تناوبي با شدت ‌بالا (HIIT) بر سطوح سرمي CTnI و CK-MB در بيماران قلبي پس از انفاركتوس ميوكارد (MI) بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه نيمه‌تجربي،  با طرح پيش- پس آزمون، 30 بيمار (4/32±50/03 سال) مبتلا به MI مستند شده، از بين داوطلبانه و براساس معيارهاي مطالعه انتخاب شدند. شركت‌كنندگان به‌طور تصادفي به سه گروه 10 نفره تقسيم شدند: گروه شاهد و دو گروه تمرين تناوبي با شدت و حجم بالا (HV-HIIT) و تمرين تناوبي با شدت بالا و حجم كم (LV-HIIT) افراد در گروهHV-HIIT سه روز در هفته به مدت 40 دقيقه، و در گروه LV-HIIT سه روز در هفته به مدت 20 دقيقه، تمرين مي‌كردند. نمونه خوني قبل و بعد از مداخله 12 هفته‌اي گرفته شد. تجزيه و تحليل آماري متغيرها با آزمون‌هاي t زوجي، تحليل واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي انجام شد. يافته‌ها: در پايان مداخله، ميزان CTnI در گروه LV-HIIT و HV-HIIT به طور معناداري كاهش يافت (به ترتيب 70 و50 درصد كاهش)، اما در گروه شاهد تغيير معناداري مشاهده نشد. سطوح  CK-MBتنها در گروه LV-HIIT كاهش معناداري نشان داد (% 26 كاهش). در سطوح سرمي CTnI، تفاوت معناداري بين سه گروه مشاهده شد (0/035=P) و نتايج آزمون تعقيبي توكي تفاوت را در جهت كاهش سطوح CTnI بين گروه شاهد و LV-HIIT نشان داد (0/012=P). نتيجه‌گيري: تمرين LV-HIIT به عنوان يك راهبرد تمريني براي برنامه‌هاي توانبخشي قلبي پس از MI به طور موثرتري از HV-HIIT مي‌تواند شاخص‌هاي آسيب قلبي را بهبود دهد و با آسيب و خستگي كمتري در عضله قلبي همراه است.