تاثير سه گانه قانون، زندان و بازپروري و پايبندي‌ديني در پيشگيري از انحرافات اجتماعي در شهر كرج

زمينه و هدف پيشگيري از انحرافات اجتماعي به عنوان يك چالش عمومي براي جوامع همواره مورد توجه بخش زيادي از برنامه ريزان و محققان بوده است. بر همين اساس دانشمندان و محققان جرم شناسي و مسايل اجتماعي در رابطه با پيشگيري از انحرفات اجتماعي دلايل مختلفي مطرح كرده اند و هر كدام از نقطه نظر متفاوتي به اين پديده نگاه كرده اند. اما آنچه امروزه بيش از هر چيز جديد جلوه مي كند داشتن رويكرد تركيبي از حوزه هاي مختلف به پديده پيشگيري از انحرافات اجتماعي است. بنابراين هدف اصلي اين پژوهش مطالعه تاثير سه گانه قانون، زندان و بازپروري و پايبندي ديني براي پيشگيري از انحرافات اجتماعي در جامعه است. روش اين پژوهش با توجه به هدف آن كمي و از نوع ميداني است. جامعه آماري شامل شهروندان شهر كرج هستند كه در سال ۱۴۰۱ با استفاده از جدول حجم نمونه لين و مورگان تعداد ۳۸۴ نفر از آنها مورد مطالعه قرار گرفته اند. جمع آوري اطلاعات از طريق پرسشنامه محقق ساخته بوده كه بر پايه پشتوانه نظري موجود متغيرهاي اصلي پژوهش شاخص سازي شده و ابعاد آنها مشخص شده است. همچنين روايي صوري پرسشنامه توسط اساتيد امر بعد از بازبيني مورد تاييد و پايايي آن با آزمون ضريب آلفاي كرونباخ با نمره ۰/۷۹ مورد تاييد نهايي قرار گرفته است. يافته ها: با توجه به اطلاعات حاصل از استنباط آماري پژوهش برآوردها و سطح معناداري نشان داده است كه اثر همه متغيرها بر متغير وابسته انحرافات اجتماعي معنادار بوده است علاوه بر روابط ساختاري كه همه معنادار شده اند، با توجه به منفي بودن برآوردها مي توان گفت با افزايش پايبندي به ،قانون مجازات زندان و پايبندي به دين از ميزان انحرافات اجتماعي كاسته شده و اين متغيرهاي سه گانه در نقش پيشگيري از انحرافات اجتماعي ظاهر مي شوند. با توجه به ميزان ضرايب ،مدل به ترتيب متغير پايبندي به قانون با ضريب (0/62-) پايبندي ديني با ضريب (0/49-) و مجازات زندان با ضريب (0/39-) در پيشگيري از انحراف اجتماعي دخيل هستند. نتايج پيشگيري از انحرافات همواره به رويكردهاي چندگانه نياز دارد. بدون شك اتكا بر يك روش خاص نمي تواند منجر به دستيابي موفقيت هايي در اين حوزه شود بنابراين لازم است براي موفقيت در پيشگيري ازانحرافات اجتماعي به تركيب چند روش به صورت همزمان اقدام كرد.