آسيب‌شناسي اجتماعي پديده فرار دختران از منزل با تاكيد بر آموزه‌هاي جرم‌شناختي (مورد مطالعه دختران فراري شهر تهران)

زمينه و هدف: فرار دختران از خانه يكي از  مهمترين آسيب‌هاي اجتماعي است كه براي جامعه تهديدي جدي محسوب مي‌شود. كودك يا نوجواني كه بدون اجازه والدين يا سرپرست خانه را ترك مي‌كند، كودك يا نوجوان فراري قلمداد مي‌شود. بر اين اساس هدف از اين پژوهش آسيب‌شناسي اجتماعي پديده فرار دختران از منزل با تاكيد بر آموزه‌هاي جرم‌شناختي در بين دختران فراري شهر تهران است.روش: اين پژوهش از نوع همبستگي و در گروه تحقيقات كاربردي قرار دارد و به لحاظ روشي از نوع تحقيقات توصيفي است. در اين پژوهش داده‌ها به صورت ميداني گردآوري شده‌اند. جامعه ي آماري دختران فراري شهر تهران هستند كه به دليل نامشخص بودن تعداد  آنها با استفاده از فرمول حجم نمونه جامعه نامحدود تعداد 180 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده و داده‌ها نيز به وسيله نرم‌افزار spss مورد آناليز قرار گرفته‌اند.يافته‌ها: با انجام تحليل رگرسيوني و بررسي اثر همزمان چهار متغير مستقل (تجربه قبلي آزار جسمي يا جنسي، سابقه جرايم خانوادگي، تجربه خشونت خانگي، تجربه درگيري نوجوان و والدين) بر روي متغير وابسته (فرار دختران از منزل) مشخص شد كه چهار متغير مستقل فوق روي هم رفته توانسته‌اند 45 درصد از تغييرات كل فرار دختران از منزل را تبيين يا پيش‌بيني كنند.نتايج: فرار دختران از منزل مي‌تواند به دلايل مختلفي رخ دهد، اما از منظر جرم‌شناسي نقش مسايل اجتماعي و خانوادگي در اين زمينه بسيار پررنگ و برجسته است.