پيش‌بيني تغييرات توليد خالص اوليه در مناطق مختلف رويشي ايران در دوره زماني 2000 تا 2016 با استفاده از مدل‌هاي سري زماني

پوشش گياهي از اجزاء مهم اكوسيستم‌هاي خاكي است كه به صورت فصلي تغيير مي‌كند و پارامترسازي دقيق پويايي پوشش گياهي با توسعه الگوهاي دوره‌اي آن مي‌تواند درك ما را از تعاملات پوشش گياهي - اقليمي تقويت كند. پژوهش حاضر با هدف بررسي و مدلسازي تغييرات توليد خالص اوليه در طول زمان در برخي از مناطق رويشي كشور شامل مناطق خزري، بلوچي، نيمه بياباني، استپي معتدل، نيمه استپي گرم و جنگل‌هاي خشك و مقايسه رفتار تصادفي اين مناطق با يكديگر انجام گرفت. در پژوهش حاضر جهت بررسي تغييرات توليد خالص اوليه از توليدات تصاوير سنجنده موديس با كد MOD17A2 استفاده گرديد. مدلسازي با استفاده از مدل سري زماني (Auto Regressive Intergrated Moving Average, SARIMA (Seasonalانجام گرديد. بررسي توابع(Autocorrelation Function, AFC) و (Partial Autocorrelation Function, PACF) در مناطق مورد مطالعه نشان داد كه مدل‌هاي سري‌ زماني اين مناطق، ايستا با ويژگي فصلي بودن در دوره هاي 12 ماهه بودند. پوشش گياهي در منطقه خزري پايدارتر بود كه نشان دهنده يك محيط پايدار با كمترين انحراف در تغييرات آب، نور و مواد غذايي مي باشد. همچنين مشخص گرديد بيشتر مناطق رويشي ايران را مي‌توان با SARIMA مدلسازي و تغييرات آن را تا حد قابل اطميناني پيش‌بيني كرد. مدل‌هاي برآورد شده براي مناطق خزري (Mean Relative Absolute Error, MARE)= 0/083، R2 = 0/87 و 0/12 RootMeanSquare Error, RMSE) =) و نيمه بياباني با (MARE = 0/048، , R2 = 0/95 و12/ 0 = RMSE) نسبت به ساير مناطق مدل‌هاي مناسب‌تري بودند.