ارزيابي دقت مدل‌هاي CMIP6 در برآورد دما و بارش ايران بر اساس تحليل شبكه‌اي

تغيير اقليم يكي از مهم‌ترين عواملي است كه بر وضعيت آب‌وهواي جهان اثرگذار بوده است. به‌دليل اهميت برآورد اين اثرات، ضروري است از ابزار و مدل‌هاي مناسب براي تخمين اثرات تغيير اقليم بر متغيرهاي اقليمي (به‌ويژه دما و بارندگي) استفاده شود. بدين منظور استفاده از مدل‌هاي گردش عمومي جو- اقيانوس (AOGCMs) به‌عنوان رايج‌ترين اين ابزارها، كاربرد فراواني در مطالعات مرتبط با تغيير اقليم پيدا نموده است. در اين راستا، هدف اين مطالعه منظور ارزيابي دقت جديدترين مدل‌هاي AOGCM مربوط به ششمين گزارش ارزيابي IPCC در نواحي مختلف ايران بوده است. بدين منظور، خروجي تاريخي مربوط به 10 مدل AOGCM در دوره 1980 تا 2014 از پايگاه IPCC استخراج شد و با داده‌هاي بازتحليل ERA5 مربوط به مركز ECMWF مقايسه شد. اين مقايسه براساس شاخص‌هاي RMSE، ضريب همبستگي پيرسون و شاخص تركيبي كلينگ- گوپتا (KGE) صورت گرفت. نتايج نشان دادند كه مدل‌هاي مختلف در ماه‌هاي متفاوت سال، دقت‌ يكساني در برآورد دما و بارش كشور دارا نيستند. تغييرپذيري خطاي مدل‌ها در برآورد بارش، بيش‌تر از تغييرپذيري اين خطاها در برآورد دما بود. در مقياس سالانه نيز نتايج نشان دادند كه مدل IPSL-CM6A-LR بهترين عملكرد را در برآورد دما و مدل HadGEM3-GC31-LL بهترين عملكرد را در برآورد بارش سالانه دارا بودند. هم‌چنين نتايج نشان داد كه ميزان خطاي اين مدل‌ها در نواحي مركزي و شرقي ايران، كم‌تر از ساير نواحي بود.