ارزيابي تأثير فرايند تصفيه پساب در تصفيه‌خانه‌هاي آب (مطالعه موردي: تصفيه‌خانه هفتم آب شرب تهران)

كلانشهر تهران با هفت تصفيه‌خانه آب شرب حجمي بالغ بر يك ميليارد مترمكعب آب تصفيه‌‌شده را جهت مصرف نياز دارد. از اين حجم نياز، حدود پنج درصد جريان ورودي آب به تصفيه خانه‌ها طي فرايند تصفيه به پساب تبديل شده كه بالغ بر50 ميليون مترمكعب در سال تخمين زده مي‌شود. مديريت اين حجم آب عملاً از دسترس خارج شده كه در مديريت فرايند بازچرخاني، مي‌تواند نقش به‌سزايي در تعادل بخشي منابع آب و جلوگيري از هدررفت آب داشته باشد. لذا اين مطالعه به‌دنبال ارزيابي فرايند بازچرخاني تصفيه آب، در حوزه تأمين آب شرب شهر تهران جهت افزايش پايداري چرخه عرضه و تقاضاي آب و هم‌چنين حفظ منابع آبي موجود، ظرفيت سازي منابع آبي جديد است. كه يكي از اين ظرفيت‌ها استفاده از پساب‌ها مي باشد. بدين منظور به‌صورت پايلوت به‌منظور اثربخشي بازچرخاني اين چرخه، در تصفيه‌خانه شماره هفت تهران با حجم آب ورودي 155ميليون مترمكعب در سال موردارزيابي قرار گرفت. در اين راستا نتايج ارزيابي تغيير فرايند بازچرخاني در تصفيه‌خانه نشان داد كه با تغيير فرايند تصفيه پساب و استفاده از پلي‌الكتروليت، ميزان پساب توليدي به ميزان 95 درصد كاهش يافت. نتايج نشان داد كه حجم پساب از مقدار 7/7 ميليون‌مترمكعب در سال به حجم 310 هزار مترمكعب در سال كاهش يافته كه عملاً كارايي پنج درصدي توليد پساب به 0/3 درصد توليد پساب در اين تغيير فرايند رسيده است. اين تغيير در سيستم پساب توليدي در تصفيه‌خانه آب شرب مي‌تواند با توجه به حجم منابع آب موردنياز تهران، تا حد زيادي به پايداري منابع آب به‌ويژه منابع آب زيرزميني كمك كند.