بررسي دقت تشخيصي پروتوكل‌هاي رايج تصويربرداري تشديد مغناطيسي در آسيبهاي مفصل زانو با يافته‌هاي آرتروسكوپي

سابقه و هدف: آرتروسكوپي تشخيصي يك روش تهاجمي و گران قيمت است كه براي تشخيص پارگي منيسك زانو استفاده مي‌شود. هدف از اين مطالعه مقايسه يافته‌هاي تصويربرداري تشديد مغناطيسي(MRI) در اختلالات داخلي زانو در مقايسه با آرتروسكوپي است.مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي با رويكرد تشخيصي، در مجموع 59 بيمار بين ماه دي سال 1398 تا شهريور 1399  با معيار ورود سن حداقل18 و حداكثر 60 سال و كانديد جراحي آرتروسكوپي در مراكز درماني استان مازندران مورد ارزيابي قرار گرفتند. در اين پژوهش دقت، حساسيت و ويژگي گزارش MRI با استفاده از يافته‌هاي آرتروسكوپي بعنوان استاندارد طلايي محاسبه شد. داده‌ها با استفاده نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تجزيه و تحليل شد.يافته‌ها: در اين مطالعه 59 بيمار در محدوده سني 18 تا 60 سال (8.2 ± 33.2 سال) از سه مركز درماني استان مازندران مورد بررسي قرار گرفتند. از اين تعداد 7.84 درصد مرد و 15.3 درصد زن بودند. حساسيت، ويژگي و دقت MRI در مراجعه به آرتروسكوپي براي پارگي رباط صليبي قدامي به ترتيب 97.7 ، 93.7و 96.7 درصد و براي پارگي منيسك داخلي به ترتيب 93.2، 87.2، 88 درصد بود و براي پارگي منيسك خارجي به ترتيب 44.4 ، 79.1، 71.2 درصد گزارش شد.استنتاج: استفاده از MRI براي تشخيص آسيب ديدگي‌هاي رباط صليبي قدامي زانو روشي بسيار موثر و قابل اطمينان است كه مي‌تواند جايگزين مناسبي براي آرتروسكوپي تشخيصي باشد. تصويربرداري MRI براي تشخيص آسيب‌ديدگي‌هاي بخش خلفي منيسك لترال زانو داراي حساسيت و دقت متوسطي است.