نگاهي بر نمودهاي «ازهم‌گسيختگي» به عنوان يكي از مؤلفه‌هاي پست‌مدرن در رمان «موميايي»

اين پژوهش به بررسي «ازهم گسيختگي ها» به عنوان يكي از انواع شگردها و تمهيداتي مي پردازد كه در داستان هاي كوتاه و رمان هاي پسامدرنيستي تجلي مي‌يابد. رمان «موميايي»، يكي از آثار پست مدرن مجابي است كه از نظر زبان، بيان، ساختار و تصاوير، جايگاهي ويژه دارد. در اين پژوهش با تكيه بر آراي «دريدا» و با رويكردي توصيفي- تحليلي، به تحليل ساختار و محتواي كيفي رمان موميايي و بازتاب شگردهاي ازهم‌گسيختگي در آن پرداخته شده است، تا از اين طريق پويايي منحصربه فرد و سبك خاص «مجابي»، بيشتر آشكار شود. نتيجه پژوهش نشان مي‌دهد كه مجابي در نقش هنرمندي چيره دست، ساخت عادي كلام را شكسته و ساختي در ظاهر ازهم گسيخته، متكثر و در عين حال هنري ايجاد كرده است. او با به كار گرفتن شگردهاي مختلفِ ازهم گسيختگي، مدلول-هاي جديد، اما نه چندان دور از ذهن ايجاد كرده است؛ به گونه‌اي كه خواننده هم اين امكان را دارد كه در تعيين اين مدلول ها سهيم باشد. كاربرد زباني پيچيده و مشوش، چينش واژه ها بدون ارتباطي منطقي و محتوايي در قالب هاي رؤياگونه و ساختارشكن، از ويژگي‌هاي بارز اين اثر است.