بررسي مقايسه اي بروز عوارض بعد از جراحي كرانيوپلاستي زودرس و تاخيري در بيمارستان شهيد باهنر كرمان (1397-1394) : يك مطالعه همگروهي گذشته نگر

سابقه و هدف: عمل جراحي كرانيوپلاستي شامل استفاده از فلپ جمجمه اتولوگ بيمار جهت بازسازي بافت استخواني جمجمه مي‌باشد ودر برخي موارد بعد از جراحي كرانيكتومي دكمپرسيو، انديكاسيون دارد. طبق پژوهش‌هاي قبلي به نظر مي‌رسد بروز عوارض بعد از كرانيوپلاستي با زمان انجام آن مرتبط باشد. اين پژوهش با هدف مقايسه عوارض كرانيوپلاستي زودرس (EC) و تاخيري (LC) در بيماران جراحي كرانيكتومي در بيمارستان شهيد باهنر كرمان از سال 1394 تا 1397 اجرا شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه كوهورت گذشته‌نگر به روش پرونده خواني اجرا شد. با همسان‌سازي از نظر سن و جنسيت، نمونه‌هاي دو گروه EC (45 نفر) و LC (46) انتخاب و از نظر فراواني بروز عوارض بعد از عمل كرانيوپلاستي مقايسه شدند. آناليز داده‌ها با نرم‌افزار25 SPSS انجام شد. يافته‌ها: دو گروه از نظر سن (0/846=P) و جنسيت (0/185=P) تفاوت آماري معني‌دار نداشتند و شايع‌ترين انديكاسيون كرانيكتومي در آن‌ها خونريزي ساب دورال بود. ارتباطي بين نوع تشخيص منجر به كرانيكتومي با نوع كرانيوپلاستي يافت نشد (0/493=P). و گروه از نظر نمره مقياس كماي گلاسكو (GCS) قبل از عمل (0/841=P) و بعد از عمل (0/148=P) تفاوت نداشتند و از نظر فراواني بروز عوارض مشابه بودند(0/05 P)، كه شامل هماتوم (3 مورد در هر دو گروه)، هيدروسفالي (2 مورد در گروه EC و يك مورد در گروه LC) و اختلال در ترميم زخم (دو مورد در گروه EC) بود. استنتاج: به نظر مي‌رسد جراحان مغز و اعصاب مي‌توانند هر يك از دو رويكرد EC و LC را متناسب با شرايط بيمار به‌كار ببرند.