بررسي كيفيت آموزش مجازي در پاندمي كوويد-19 از ديدگاه دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي مازندران

سابقه و هدف: طي پاندمي كوويد19، دانشگاه‌ها به شكل گسترده‌ و متفاوت از قبل ملزم به ارائه آموزش‌هاي خود به شيوه الكترونيكي شده‌اند، كه بررسي كيفيت اين نوع از آموزش ضروري به نظر مي‌رسد. هدف اين مطالعه بررسي كيفيت آموزش مجازي در پاندمي كرونا از ديدگاه دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي مازندران مي‌باشد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر مطالعه توصيفي تحليلي از نوع مقطعي است. جامعه آماري شامل دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي مازندران است‌كه واحدهاي خود را در نيمسال دوم سال تحصيلي 991398 و اول سال 14001399 به صورت مجازي گذرانده بودند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته، شامل پنج مؤلفه شيوه اجرا، امكانات و فناوري، محتوا، راهبردها و روش‌ها و ارزشيابي، استفاده شد. يافته‌ها: 128 نفر از دانشجويان به پرسشنامه پاسخ دادند. يافته‌ها نشان داد، در سال اول وضعيت مؤلفه‌هاي شيوه اجرا، محتوا، راهبردها و روش‌ها و ارزشيابي نامطلوب و وضعيت مؤلفه امكانات و فناوري نسبتا مطلوب بوده است. همچنين در سال دوم وضعيت مؤلفه راهبردها و روش‌ها نامطلوب و باقي مؤلفه‌ها در وضعيت نسبتا مطلوبي بودند. دانشجويان دختر رضايت‌مندي بيش‌تري در رابطه با كيفيت آموزش مجازي ابراز داشتند. استنتاج: در مجموع كيفيت آموزش مجازي رشته دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي مازندران در سال 1398 در وضعيت نامطلوب و در سال بعد در وضعيت نسبتا مطلوبي قرار داشت. با وجود بهتر شدن وضعيت در سال 1399، هم‌چنان نياز به توجه ويژه به اين شيوه نوين آموزشي احساس مي‌شود.