ارتباط بين استئوآرتريت و استئوپروز در جمعيت بيماران مراجعه كننده به بيمارستان هاي شهرستان ساري

سابقه و هدف: استئوآرتريت و استئوپروز از مهمترين عوامل ايجادكننده اختلالات اسكلتي بوده و ارتباط آن‌ها با يكديگر و ساير عوامل، موضوعي بحث برانگيز و مجهول مي‌باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط بين استئوآرتريت و استئوپروز و نيز ارتباط بين اين دو بيماري با مشخصات دموگرافيكي و سبك زندگي بيماران انجام پذيرفت. مواد و روش‌ها: مطالعه مقطعي حاضر به روش سرشماري بر روي بيماراني كه به بيمارستان‌هاي شهرستان ساري در 3 ماهه چهارم سال 1397 مراجعه كرده بودند، انجام گرفت. شدت استئوآرتريت پس از راديوگرافي از مفصل زانو، براساس معيار KellgrenLawrence مشخص گرديد. اندازه‌گيري سطوح BMD نيز با روش DXA scan انجام شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات شامل پرسشنامه دموگرافيكي و ابعاد سبك زندگي بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS18 انجام گرفت. يافته‌ها: تعداد 77 بيمار مورد مطالعه قرار گرفتند كه ميانگين سن بيماران 10/3 ±57/3 سال و 73 نفر (94/8 درصد) زن بودند. از لحاظ شدت استئوآرتريت، 28 بيمار (36/36 درصد) نوع خفيف، 31 بيمار (4026/26 درصد) نوع متوسط و 18 بيمار (23/38 درصد) نوع شديد بودند. ميانگين BMD در بيماران نيز 0/06 ±0/76 گرم بر سانتي‌متر مربع محاسبه شد. بين شدت استئوآرتريت و مقدار BMD اختلاف معنادار آماري وجود داشت (0/008= P). بين اين دو بيماري با سن، جنس، وزن و برخي از شاخص‌هاي سبك زندگي اختلاف معنادار آماري مشاهده شد (0/05 P). استنتاج: استئوآرتريت در مفصل زانو با بروز استئوپروز ارتباط دارد. در اين راستا عوامل دموگرافيكي و سبك زندگي مي‌توانند به عنوان مهم‌ترين عوامل تاثيرگذار در بروز اين بيماري‌ها باشند.