MRA غيرمستقيم نسبت به MRI متداول، ارزش تشخيصي بيشتري در پارگي‌هاي جزئي و ساب اسكاپولاريس روتاتور كاف دارد.

سابقه و هدف: تشخيص شدت و محل دقيق پارگي روتاتور كاف (RCT) جهت انتخاب روش درماني اهميت زيادي دارد. در اين مطالعه ارزش تشخيصي دو روش تصويرداري آرتروگرافي رزونانس مغناطيسي غيرمستقيم I-MRA)) و تصويربرداري رزونانس مغناطيسي MRI)) با يكديگر مقايسه شدند. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي در سال 1399 بر روي 36 بيمار مراجعه‌كننده به كلينيك ارتوپدي بيمارستان اجرا شد. بيماران با شك باليني به RCT ابتدا شش هفته به صورت محافظه كارانه درمان شدند. در صورت عدم پاسخ، ابتدا تصويربرداري به دو روش MRI و I-MRA انجام شد و سپس بيماران جهت تشخيص و درمان نهايي تحت آرتروسكوپي قرار گرفتند. تصاوير به فاصله يك هفته‌اي توسط يك نفر راديولوژيست موسكولواسكلتال ارزيابي شدند. يافته‌ها: نتايج هر دو روش تصويربرداري با  نتايج آرتروسكوپي همخواني داشت و ميزان توافق I-MRA (ضريب كاپا: 0/104± 0/698) بيشتر از MRI (ضريب كاپا: 0.698±0.115) بود. حساسيت، ويژگي، ارزش اخباري مثبت (PPV) و منفي (NPV) و دقت درMRI و I-MRA در تشخيص RCTهاي جزئي به ترتيب 78/28، 84/62، 90/00، 68/75 و 80/55 درصد در مقابل 86/96، 92/3، 95/24، 80/00، 88/ 89درصد بود. در تشخيص RCTهاي تمام ضخامت حساسيت، ويژگي، NPV، PPV و دقت دو روش با هم مشابه و به ترتيب 88/89، 92/59، 80/00، 96/15و 91/67 درصد بود. حساسيت، ويژگي، NPV ، PPV و دقت درMRI و I-MRA در تشخيص پارگي ساب اسكاپولاريس به ترتيب 50/00، 96/87، 66/67، 93/94 و 91/67 درصد در مقابل 50/00، 100، 100، 94/14 و 94/44 درصد بود. استنتاج: MRA نسبت به MRI، ارزش تشخيصي بيشتري در پارگي‌هاي جزئي و ساب اسكاپولاريس روتاتور كاف دارد.