رابطه نگرش معلمان نسبت به تغيير و فرسودگي شغلي در دوران كوويد-19 با نقش واسطه‌اي پذيرش آموزش مجازي

هدف پژوهش بررسي رابطه بين نگرش نسبت به تغيير و فرسودگي شغلي معلمان در دوران كوويد-19 با نقش واسطه‌اي پذيرش آموزش مجازي بود. روش پژوهش، توصيفي- همبستگي و به‌طور خاص مدل‏يابي معادلات ساختاري بود. از جامعه آماري معلمان دو استان خوزستان و ايلام در سال تحصيلي 1400-1401، 353 نفر به روش نمونه‏گيري تصادفي خوشه‏اي چندمرحله‏اي انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه استاندارد نگرش نسبت به تغيير (Dunham et al, 1989)؛ پرسشنامه پذيرش آموزش الكترونيك حسيني و همكاران، 1393؛ پرسشنامه فرسودگي شغلي (Maslach Jackson, 1997). داده‏ها به روش مدل يابي معادلات ساختاري تجزيه‌وتحليل شدند و يافته‏ها حاكي از معني‏داري رابطه مستقيم بين نگرش نسبت به تغيير با پذيرش آموزش مجازي بود (0.01 P)، رابطه مستقيم بين پذيرش آموزش مجازي و فرسودگي شغلي معني‏دار بود (0.01 P)، اما رابطه مستقيم بين نگرش نسبت به تغيير و فرسودگي شغلي ازنظر آماري معني‏دار نبود (0.05 P)؛ بين نگرش نسبت به تغيير و فرسودگي شغلي از طريق پذيرش آموزش مجازي رابطه غيرمستقيم معني‏داري وجود داشت (0.01 P). لذا مي‏توان گفت نگرش مثبت نسبت به تغيير، با تأثير بر ميزان پذيرش آموزش مجازي در معلمان به‌صورت غيرمستقيم فرسودگي شغلي را در دوره همه‌گيري كوويد-19 پيش‏بيني مي‏كند.