اثر تغيير اقليم بر رويشگاه‌‌ گونه Bromus tomentellus Boiss. در زاگرس جنوبي بر پايه مدل پيش‌‌بيني اقليم

شناخت عوامل محيطي موثر در استقرار پوشش گياهي، مي‌تواند به مديريت صحيح اكوسيستم‌‌هاي مرتعي كمك كند. رويشگاه مطلوب، تأثيرتأثير به‌سزايي بر بقا و توليد مثل گونه‌ها دارد. با پيشرفت علم آمار و سيستم اطلاعات جغرافيايي، پيش‌بيني رويشگاه‌ گونه‌هاي گياهي با استفاده از روش‌هاي مدل‌سازي، ميسر شده است. از اينرو، پژوهش حاضر با هدف تهيه نقشه پيش‌بيني رويشگاه‌‌هاي گونه B. tomentellus بر پايه مدل پيش‌بيني اقليمي، در زاگرس جنوبي (استان فارس) انجام شد. ابتدا با استفاده از 29 ايستگاه سينوپتيك داخل و مناطق مجاور، پايگاه داده‌ها شامل متغيرهاي بارش، دماي شبانه، دماي روزانه و متوسط دما، تشكيل و 19 سنجه اقليمي محاسبه شد. همچنين با استفاده از مدل رقومي ارتفاع با دقت 30 متر، سه متغير فيزيوگرافي شامل شيب، جهت و ارتفاع، تهيه شد. سپس با استفاده از نقشه‌‌‌هاي بهنگام شده طرح شناخت مناطق اكولوژيك و بازديدهاي ميداني، نقاط حضور و غياب گونه B. tomentellus مشخص شد. با استفاده از رگرسيون لجستيك، رفتار رويش اين گونه در منطقه زاگرس جنوبي، مشخص و نقشه مدل‌سازي شده و معادلات مربوطه در شرايط كنوني، محاسبه شد. با استفاده از معادلات فعلي و قرار دادن داده‌هاي استخراج شده از پايگاهWorldclime ، نقشه پراكنش آينده گونه B. tomentellus، براي سال 2050 تحت سناريوهاي اقليمي RCP4.5 و RCP8.5، توليد گرديد. نتايج نشان داد كه گونه B. tomentellus تحت سناريوهاي RCP4.5 و RCP8.5، به‌‌ترتيب معادل 170 و 260 متر به ارتفاعات بالاتر، مهاجرت خواهد كرد. همچنين مساحت مناطق مناسب رويشگاه گونه، از 26/8 درصد مساحت رويشگاه‌‌هاي مرتعي زاگرس جنوبي در شرايط كنوني، به 8/5 درصد تحت شرايط سناريو RCP4.5 و 1/7 درصد تحت سناريو بدبينانه (RCP8.5)، در سال 2050 كاهش خواهد يافت.