بررسي اثرات تنظيم‌كننده‌هاي رشد بر فرايند ريز‌ازديادي گياه دارويي كارلا (Momordica charantia) و شناسايي تركيبات ثانويه اندام‌هاي مختلف با استفاده از دستگاه طيف‌سنج جرمي (GC-MS)

امروزه گياهان دارويي با ‌توجه به عوارض جانبي كمتر بر ‌روي سلامتي، مورد توجه قرار گرفته‌اند. بهينه سازي فرآيند كشت بافت برخي از اين گياهان از ريز‌نمونه‌هاي حاصل از بذر، امكان شناسايي، توليد تجاري متابوليت‌هاي ثانويه و دستورزي ژنتيكي اين گياهان ارزشمند را فراهم مي‌نمايد. كارلا با نام علمي Momordica charantia از خانواده كدوئيان به‌دليل متابوليت‌هاي ثانويه ارزشمند و خواص دارويي شناخته شده مي‌‌تواند جايگاه مهمي را در بخش كشاورزي از آن خود سازد. در اين مطالعه كالوس‌زائي و باززائي ريز‌نمونه‌هاي بذر گياه كارلا در محيط كشت MS حاوي غلظت‌هاي مختلف هورمون‌هاي 2,4 D و BAP مورد مطالعه قرار گرفت. متابوليت‌هاي ثانويه با استفاده از گاز كروماتوگرافي – طيف‌سنج جرمي در عصاره‌هاي سوسپانسيون سلولي، ريشه، برگ و ميوه گياهان حاصل از فرايند كشت بافت شناسايي گرديد كه بيشترين تعداد مواد مؤثره به ترتيب 49 تركيب در ريشه، 46 تركيب در ميوه، 40 تركيب در سوسپانسيون سلولي كالوس و 37 تركيب در برگ بود. نتايج كشت بافت نشان داد كه بيشترين ميزان كالوس‌زائي در غلظت 3 ميلي‌‌گرم‌ در ليتر حاوي 2,4-D و بيشترين توليد شاخه در غلظت 2 ميلي‏گرم در ليتر BAP به‌دست آمد. همچنين بيشترين مقدار ريشه‌زايي در غلظت 1 ميلي‌گرم در ‌ليتر حاوي هورمون IBA حاصل گرديد.