واكنش كمي و كيفي ارقام كينوا به دور آبياري و نانوكود

اين پژوهش طي دو سال زراعي 98-1397 و 99-1398 در ايستگاه مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي باهوكلات شهرستان چابهار به صورت آزمايش اسپيلت پلات فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار انجام شد. آبياري در سه سطح (شاهد  هر 14 روز (عرف منطقه)، 21 و 28 روز) به عنوان عامل اصلي و سه سطح نانوكود (عدم مصرف كود (شاهد)، نانو كود كلات سيلسيم و نانو كود كلات ميكرو كامل به ميزان دو در هزار) و دو رقم كينوا (12 و Q26) به عنوان عامل هاي فرعي بودند. نتايج مقايسه ميانگين ها نشان داد كه استفاده از كودهاي نانو در شرايط آبياري كامل به دليل رساندن سريع عناصر غذايي كارايي جذب عناصر افزايش يافته و در نتيجه از طريق فراهمي عناصر ميكرو و افزايش توليد و انتقال مواد فتوسنتزي به سوي دانه و اجزاي عملكرد دانه باعث بهبود تعداد دانه در سنبله (6/15 عدد)، وزن هزاردانه (2/44 گرم) و عملكرد دانه (923 كيلوگرم در هكتار) شده است. به طور كلي جهت رسيدن به حداكثر عملكرد دانه شرايط هر 14 روز يكبار آبياري (عرف منطقه)، و مصرف كود نانو كلات ميكرو كامل در رقم كينوا Q12 براي كشت در منطقه پيشنهاد مي شود.