ارزيابي ميزان آسيب ‏پذيري بهره‌‌برداران از خشكسالي و تحليل مؤلفه‌‌هاي‌‌ تبيين‌‌كننده مديريت بحران خشكسالي (مطالعه موردي: استان سيستان و بلوچستان)

اين پژوهش با هدف ارزيابي ميزان آسيب‏ پذيري بهره برداران از خشكسالي و تحليل مولفه هاي تبيين كننده مديريت بحران خشكسالي در استان سيستان و بلوچستان از ديدگاه كارشناسان سازمان جهاد كشاورزي استان انجام پذيرفته است. روش مورداستفاده در اين پژوهش از نوع توصيفي – غيرآزمايشي مي باشد. كليه كارشناسان واحد ترويج و آموزش كشاورزي سازمان جهاد كشاورزي استان، جامعه آماري اين پژوهش را تشكيل دادند كه نمونه اي از آن ها بر اساس جدول مورگان و با روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت (n=72). ليست شاخص هاي اوليه (10 شاخص اصلي) در پژوهش به روش دلفي (اتفاق نظر كارشناسان منطقه) تعيين شد. جهت سنجش آسيب پذيري و نيز تبيين مؤلفه هاي مديريت بحران خشكسالي از فرمول Me-Bar Valdez  و نرم افزار SPSS استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد در ميان شاخص هاي آسيب پذيري موردبررسي، شاخص هاي اقتصادي، اجتماعي و فني به عنوان مهم ترين شاخص هاي آسيب پذيري در دوره خشكسالي معرفي شدند كه در مجموع بيشترين ميزان آسيب پذيري كل در شرايط خشكسالي، مربوط به شاخص هاي آسيب پذيري فني بود. همچنين در قسمت تحليل عاملي اكتشافي نتايج نشان داد، مؤلفه هاي مديريت زراعي، سامان دهي نظام پيش آگاهي و مشاركت دهي، توسعه زيرساخت ها، مديريت منابع آب، حمايت مالي، وضع قوانين و مقررات مناسب، سياست گذاري، حمايت از تشكل هاي محلي و آموزش - ترويج راهكارهاي خشكسالي به عنوان مهم ترين مؤلفه هاي تبيين كننده مديريت بحران خشكسالي از ديدگاه كارشناسان سازمان جهاد كشاورزي استان مي باشند.