بررسي اثر دما در ساخت غشاء مركب با رشد نانوذره‌هاي چارچوب زئوليتي ايميدازول-8 به روش نهشت بخار شيميايي

در اين پژوهش، غشاهاي پلي اتر ايميد با روش وارونگي فاز خشك/تر با غيرحلال آب ساخته شدند. اثر دماي صفحه فيلم كشي بر ساختار غشاء و مقدار جداسازي كربن دي اكسيد از متان بررسي شد. سپس، روي غشاء با بالاترين تراوايي كربن دي اكسيد، بلور چارچوب زئوليتي ايميدازول-8 با روش نهشت بخار شيميايي بين كمپلكس هاي روي و بخار 2-متيل ايميدازول توليد شد و غشاء مركب به دست آمد. اثر دماي نهشت بر تشكيل چارچوب زئوليتي ايميدازول-8، ريخت غشاء مركب و مقدار جداسازي كربن      دي اكسيد از متان بررسي شد. نتيجه ها نشان داد، افزايش دماي صفحه فيلم كشي موجب افزايش تراوايي كربن دي اكسيد، ايجاد ساختار انگشتي، كاهش ضخامت لايه گزينش پذير و قطر حفره هاي متخلخل سطحي غشاء پلي اتر ايميد شد. ويژگي هاي فيزيكي و شيميايي غشاهاي بسپار و مركب توليدشده با روش هاي شناسايي مواد مشخص شدند. تصاوير به دست آمده از ميكروسكوپ الكتروني و پراش پرتو ايكس نشان داد چارچوب زئوليتي ايميدازول-8 بر سطح گزينش پذير غشاء پلي اتر ايميد در °C50 به خوبي رشد كرده است. غشاهاي مركبي كه سطح گزينش پذير آن ها (چارچوب زئوليتي ايميدازول-8) از روش نهشت بخار شيميايي اتمسفري در دماهاي 40، 50 و °C 70 ساخته شدند، نسبت به غشاء پلي اتر ايميد بين 2۱ تا 78 درصد گزينش پذيري بيشتري داشتند. گزينش پذيري و تراوايي گاز كربن دي اكسيد و متان غشايي كه دماي نهشت بخار شيميايي آن °C 100 بود به شدت كاهش يافت. با افزايش دما به °C 130 ساختار غشاء بسپار تخريب شد.