غربالگري عامل ها براي بازيافت موليبدن از كاتاليست‌‌ مستعمل نانوذره‌هاي MoS2 در فرايند ارتقاء نفت سنگين

ضرورت مستمر در بهره‌وري پالايش نفت به دليل محدوديت‌هاي زيست محيطي افزايش يافته است. موليبدن سولفيد به عنوان كاتاليست اصلي در فرايند ارتقاء نفت سنگين، نقش كليدي را ايفا مي‌كند. بنابراين، بازيافت اين فلز به دليل كاهش منابع سنگ معدن موليبدن و نيز مصرف بالاي اين نوع كاتاليست‌ها اهميت بسزايي دارد. در اين پژوهش، بازيافت موليبدن از نانوكاتاليست‌ همگن مستعمل در فرايند هيدروكانورژن از خوراك سنگين هيدروكربني است. براي تعيين عامل هاي موثر در بازيابي موليبدن از روش طراحي آزمايش پلاكت-برمن استفاده شد. هفت عامل كمي و كيفي شامل دماهاي اسيدشويي و اكسايش، زمان‌هاي اسيدشويي و اكسايش، نوع ماده اسيدشويي، غلظت‌هاي سديم كربنات و آمونيم كربنات انتخاب شدند. براي تخمين درصد اهميت نسبي هر عامل از دو روش نمودار پاراتو و نيم بهنجار استفاده شد. نمودار پاراتو نشان داد به ترتيب عامل هاي نوع ماده اسيدشويي، غلظت سديم كربنات و دماي اكسايش بر بازده اثر مي‌گذارند. انحراف هاي مشاهده شده در نمودار نيم بهنجار نيز تاييدكننده نتيجه ها در نمودار پاراتوست. براين پايه، در مرحله اكسايش با هيدروژن پراكسيد، دمايºC  25 و مدت 60 دقيقه و در مرحله اسيدشويي، سديم كربنات به‌عنوان ماده اسيدشويي با غلظتwt.%    90، دماي ºC  25 و مدت 60 دقيقه، مي‌توانند براي شرايط بهينه انتخاب شوند.