ترسيم پارامترهاي نظريه‌ چشم انداز تجمعي در نمونه‌اي ايراني

در ميان نظريه‌هاي تصميم‌گيري تحت ريسك و نا اطميناني، نظريه چشم‌انداز تجمعي  به دليل قدرت توضيح و پيش‌بيني بهتر، مورد اقبال بسياري از محققان قرار گرفته است كه در بيش از 50 هزار ارجاع آن نمايان است. بسياري از پژوهشگران، در مطالعات كاربردي و به صورت ويژه در سناريوسازي‌ها و توضيح بسياري از پديده‌ها، از پارامترهاي اوليه برآوردي توسط كانمن و تورسكي (1979) استفاده مي‌كنند. با توجه به تأثير محيط و فرهنگ بر رفتار تحت ريسك و متعاقباً پارامترهاي نظريه چشم‌انداز، مقاله حاضر، به ترسيم و تخمين توابع وزني احتمال و مطلوبيت در دو دامنه برد (سود) و باخت (زيان) مي‌پردازد و مي‌كوشد تا با تخمين كليه پارامترهاي نظريه چشم‌انداز تجمعي، تصويري يكپارچه از نگرش افراد نسبت به ريسك در نمونه‌اي ايراني ارائه دهد. علاوه بر اين، برتري اين نظريه در مقابل نظريه مطلوبيت مورد انتظار، در معرض آزمون غيرمستقيم قرارگرفته است. بسياري از پيش‌بيني‌هاي نظريه چشم‌انداز تجمعي مانند رفتار چهارگانه تحت ريسك و تقعر تابع ارزش در دامنه برد و تحدب آن در دامنه باخت، تأييد مي‌شوند. يافته‌هاي اين آزمايش، نشانگر برتري نظريه چشم‌انداز تجمعي نسبت به نظريه مطلوبيت مورد انتظار بوده، و شواهد نشان مي‌دهد كه درك افراد از احتمالات، خطي نيست و ميزان ريسك گريزي وابسته به احتمالات است. به‌صورت مشخص، اكثر آزمودني‌ها مطابق با الگوي كاهش ميزان ريسك گريزي با افزايش احتمال باخت، و افزايش ميزان ريسك گريزي، با افزايش احتمال برد، رفتار كرده‌اند. اين يافته‌ها، با رفتار چهارگانه تحت ريسك مطابق هستند و نشان از عدم تفاوت فاحش نمونه مورد بررسي با مطالعات پيشين دارد.