گرايش به مواد مخدر بر اساس الگوي مهارتهاي ارتباطي و تنظيم هيجاني با ميانجيگري نقش حمايتي خانواده‌

زمينه و هدف: گرايش به مواد مخدر مي‌تواند اثرات جبران‌ناپذيري به همراه داشته باشد. حمايت خانواده ها در تنظيم هيجان و مهارت‌هاي ارتباطي در كاهش گرايش جوانان به موادمخدر نقش مهمي دارد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسي ميزان گرايش به مواد مخدر بر اساس الگوي مهارت‌هاي ارتباطي و تنظيم هيجاني با ميانجيگري نقش حمايتي خانواده‌ها بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر توصيفي- همبستگي از نوع مدل‌يابي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش را كليه جوانان شهرستان نجف‌آباد اصفهان تشكيل دادند، كه از اين ميان 200 نفر با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات پرسشنامه نظم‌جويي هيجان گروس و جان (2004)، پرسشنامه مهارت‌هاي ارتباطي كوئين‌دام (2004)، پرسشنامه آمادگي به اعتياد ويد و بوچر (1992) و پرسشنامه حمايت خانواده پروسيدانو و هلر (۱۹۸۳) بوده است. تحليل داده‌ها با استفاده از روش معادلات ساختاري و با نرم افزار SPSS و Amos انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد شاخص‌هاي برازش مدل تحقيق در شرايط مطلوب بود. مهارت‌هاي ارتباطي و تنطيم هيجان با حمايت خانواده رابطه مستقيم داشت و حمايت خانواده و مهارت‌هاي ارتباطي با گرايش به مواد رابطه غيرمستقيم داشت. گرايش به مواد مخدر بر اساس الگوي مهارت‌هاي ارتباطي و تنظيم هيجان با ميانجيگري نقش حمايتي خانواده‌ها معني‌دار بود. (0.05 P). نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش بيانگر اين است كه نقش حمايتي خانواده در چگونگي الگوهاي ارتباطي و تنظيم هيجان موثر است و مي‌تواند بستر را براي گرايش به مواد مهيا كند. همچنين حمايت موثر خانواده مي تواند به افراد مبتلا به اعتياد به مواد مخدر كمك كند تا احساس حمايت كنند، باورها و اعتماد به نفس آن‌ها را تغيير دهد و تمايل به بازگشت مجدد آن‌ها را كاهش دهد.