مقايسه ريسك‌پذيري، هيجان‌خواهي و تكانشگري نوجوانان دختر و پسر براساس ميزان تأثيرپذيري از همسالان

زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه ريسك‌پذيري، هيجان‌خواهي و تكانشگري نوجوانان دختر و پسر براساس ميزان تأثيرپذيري از همسالان انجام گرفت. مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر با توجه به هدف پژوهشي از نوع بنيادي بوده و با توجه به روش جمع‌آوري داده‌ها از نوع توصيفي و تحقيقات علي– مقايسه‌اي بود. به‌منظور دستيابي به اهداف پژوهش از ميان كليه نوجوانان 14-18 ساله شهر تبريز، نمونه‌اي به حجم 327 نفر با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه مقاومت در برابر نفوذ همسالان، مقياس خطرپذيري نوجوانان ايراني ، مقياس هيجان‌خواهي آرنت و پرسشنامه تكانشگري بارات ويرايش يازدهم استفاده شد. همچنين داده هاي به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-26 تحليل شدند. يافته‌ها: تحليل داده‌ها با استفاده از روش تحليل واريانس عاملي چند متغيره نشان داد كه ميزان ريسك‌پذيري نوجوانان براساس تأثيرپذيري از همسالان نسبت به گروه مقاوم در برابر تأثير همسالان بيشتر است. هم‌چنين ميزان ريسك‌پذيري پسرها نسبت به دخترها براساس ميزان تأثيرپذيري از همسالان بيشتر است. اما در مورد هيجان‌خواهي و تكانشگري نوجوانان دختر و پسر براساس ميزان تأثيرپذيري از همسالان تفاوتي مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه همسالان تأثير بالايي بر روي ريسك‌پذيري، هيجان‌خواهي و تكانشگري نوجوانان دارند، لذا پيشنهاد مي‌شود كه با برگزاري كلاس هاي آموزشي براي نوجوانان و خانواده‌هاي ايشان در مورد اهميت دوستي‌هاي دوران نوجواني و تأثير دوستي در اين دوران بر رفتارهاي پرخطر اقدامات پيشگيرانه در اين زمينه صورت گيرد.