پيش‌بيني كيفيت زندگي بر اساس هوش هيجاني با ميانجيگري اعتمادبه‌نفس در زنان متأهل

زمينه و هدف: كيفيت زندگي ابعاد متفاوت سلامت و آسايش جسمي، رواني و اجتماعي زندگي افراد را در برداشته و متأثر از عوامل مختلفي مي‌باشد. به همين دليل اين پژوهش، باهدف پيش‌بيني هوش هيجاني بر اساس كيفيت زندگي متأهلين با ميانجيگري اعتمادبه‌نفس در زنان متأهل انجام شد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش توصيفي – همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه زنان متأهل ساكن در شهر سمنان بود كه به مراكز مشاوره مراجعه نموده بودند. روش نمونه‌گيري هدفمند و بر اساس معيارهاي ورود و خروج بود كه 384 نفر بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه‌هاي استاندارد هوش هيجاني پترايدز و فارنهام، كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني و پرسشنامه استاندارد اعتمادبه‌نفس كوپر اسميت مي‌باشد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آنوا و رگرسيون صورت گرفت. همچنين از نرم‌افزار SPSS نسخه 26 در سطح معني‌داري 0.05 استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد از ميان ابعاد متغير اعتمادبه‌نفس، مقياس تحصيلي و شغلي با 41.2 درصد در رتبه نخست، مقياس اجتماعي با 34.4 درصد در رتبه دوم، مقياس خانوادگي 23.1 درصد در رتبه سوم و مقياس عمومي با 19.15 درصد در رتبه چهارم و مقياس دروغ با منفي 18.9 درصد، اثرگذاري بر كيفيت زندگي زنان متأهل قرارگرفته‌اند؛ بنابراين نقش ابعاد اعتمادبه‌نفس معنادار است (0.05 p). نتايج بررسي ميزان تأثير هوش هيجاني بر اعتمادبه‌نفس در زنان متأهل در مدل پژوهش 21.9 درصد به دست آمد. همچنين ميزان بتاي رابطه كيفيت زندگي متأهلين و هوش هيجاني در مدل نخست 0.469 و در مدل دوم 0.539 به دست آمد و متغير تعديل گر اعتمادبه‌نفس، نقش افزايشي دارد و ميزان آن 0.274 به‌دست‌آمده است و نقش تعديل گري اعتمادبه‌نفس ازنظر آماري معني‌دار بود (0.05 p). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل مي‌توان به مراجع آگاهي داد كه چگونه اعتمادبه‌نفس پايين مي‌تواند به مشكلات رواني آن‌ها بيافزايد و چگونه باهوش هيجاني مي‌توانند بر مسائل رواني آن‌ها غلبه كنند تا كيفيت زندگي‌شان در دوره متأهلي افزايش يابد.