تأثير كم‌ آبياري و نوع بستر كشت بر كارايي مصرف آب و برخي ويژگي‌ هاي مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي گياه شب‌ بو

هدف از اين مطالعه، بررسي ويژگي‌هاي مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي و هم‌چنين كارايي مصرف آب گياه شب‌بو در شرايط كم‌آبياري و انواع بسترهاي كشت بود. به همين منظور، آزمايشي به‌صورت كرت‌هاي خردشده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 1398 1397 در گلخانه تحقيقاتي پرديس ابوريحان دانشگاه تهران انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل چهار بستر كشت (پرليت، پرليت+ كود دامي غني‌شده، پرليت+ زئوليت، پرليت+ ورمي‌كمپوست) و سه تيمار كم‌آبياري (آبياري 100 درصد (شاهد)، كم‌آبياري 75 درصد نياز آبي، و كم‌آبياري 50 درصد نياز آبي) بود. نتايج نشان داد كه اثر بستر كشت بر روي ارتفاع گياه، قطر ساقه، سطح برگ، وزن تر و خشك ريشه، وزن تر و خشك گياه و هم‌چنين كارايي مصرف آب در سطح يك درصد معني‌دار بود و بستر مخلوط پرليت و ورمي‌كمپوست منجر به بهبود اين صفات مي‌شد. هم‌چنين، تيمار كم‌آبياري شديد (50 درصد) داراي اثرات منفي بر روي پارامترهاي رشد گياه از جمله وزن تر و قطر ريشه بود، درحالي‌كه تيمار كم‌آبياري در سطح 75 درصد اثر مخرب بر روي گياه نداشته و باعث افزايش معني‌دار كارايي مصرف آب در سطح يك درصد شد. به‌طوري‌كه بستر مخلوط پرليت و ورمي‌كمپوست با تيمار كم‌آبياري 75 درصد، كارايي مصرف آب را در حدود 1.8 برابر نسبت به شاهد در بستر پرليت افزايش داد. با توجه به كاهش كيفيت ويژگي‌هاي رشدي محصول در كم‌آبياري شديد (50 درصد)، توليد اين گياه در شرايط كم‌آبياري 75 درصد نياز آبي پيشنهاد مي‌شود.