تأثير كاربرد گونه هاي قارچ مايكوريزا بر رشد و ويژگي‌ هاي فيزيولوژيك ارقام نخود (.Cicer arietinum L) تحت تنش خشكي

به‌منظور بررسي تأثير گونه هاي قارچ مختلف مايكوريزا و سطوح تنش خشكي بر ويژگي‌هاي فيزيولوژيك ارقام نخود آزمايشي به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در گلخانه مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي كردستان در سال 1399 انجام گرفت. فاكتور ها شامل آبياري در سه سطح (شاهد، تنش متوسط و تنش شديد)، كاربرد قارچ مايكوريزا در چهار سطح (Funneliformis mosseae، Simiglomus hoi، Rhizophagus irregularis و عدم تلقيح (شاهد)) و رقم نخود در دو سطح (ILC 482 و پيروز) بود. نتايج نشان داد كه سطح تنش تأثير معني داري بر صفات مورد ارزيابي داشتند، به‌طوري‌كه با كاهش ميزان آب قابل دسترس گياه وزن خشك و محتواي كلروفيل كاهش يافت. ميزان فعاليت آنزيم كاتالاز در شرايط تنش شديد در مقايسه با تنش متوسط و عدم تنش خشكي به‌ترتيب تا 37 و 71.9 درصد در رقم پيروز و تا 69.4 و 82.6 درصد در رقم ILC 482 افزايش پيدا كرد. در رقم ILC 482  بيش‌ترين ميزان فعاليت آنزيم پراكسيداز در شرايط تنش شديد مشاهده شد كه تقريباً نسبت به تيمار عدم تنش دو برابر افزايش يافت. فعاليت آنزيم پراكسيداز تحت تأثير كاربرد قارچ مايكوريزا قرار گرفت، به‌طوري‌كه گياهان تلقيح‌شده با گونه G. mosseae بيش‌ترين و عدم تلقيح با مايكوريزا كم‌ترين ميزان فعاليت پراكسيداز را دارا بودند. در تنش شديد كم‌ترين ميزان مالون دي آلدهيد با كاربرد گونه G. mosseae حاصل شد. تلقيح نخود با قارچ مايكوريزا مي تواند به‌عنوان راه‌كاري در جهت بهبود رشد در شرايط عدم تنش و افزايش مقاومت در شرايط تنش خشكي مد نظر قرار گيرد.