تأثير محلول‌پاشي و مصرف خاكي روي بر وزن دانه و برخي صفات بيوشيميايي گندم در شرايط شوري خاك

به‌منظور بررسي تأثير محلول‌پاشي و مصرف خاكي روي بر وزن دانه و برخي صفات بيوشيميايي گندم (.Triticum aestivum L) در شرايط شوري خاك، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در گلخانه پژوهشي دانشگاه محقق اردبيلي در سال 98-1397 اجرا شد. فاكتورهاي موردبررسي شامل سطوح شوري خاك (سطح شاهد و اعمال شوري هاي 30، 60 و 90 ميلي‌مولار در خاك) و چهار روش كاربرد روي (شاهد يا عدم كاربرد روي، مصرف خاكي سولفات‌روي، محلول‌پاشي نانواكسيدروي و مصرف خاكي و محلول‌پاشي روي) بود. نتايج نشان داد كه كاربرد هم‌زمان مصرف خاكي سولفات‌روي و محلول‌پاشي نانواكسيدروي در شوري 90 ميلي‌مولار خاك، به طور معني داري فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز، پراكسيداز، محتواي آنتوسيانين، پرولين و قندهاي محلول را به‌ترتيب 20.24، 17.68، 13.16، 32.88 و 14.08 درصد نسبت به عدم كاربرد روي در شرايط شوري 90 ميلي‌مولار خاك افزايش داد. هم‌چنين، كاربرد هم‌زمان مصرف خاكي سولفات‌روي و محلول‌پاشي نانواكسيدروي در شرايط عدم اعمال شوري، محتواي پراكسيد هيدروژن و مالون‌دي‌آلدهيد در مقايسه با عدم كاربرد روي در بالاترين سطح از شوري خاك كاهش داد. كاربرد هم‌زمان مصرف خاكي سولفات‌روي و محلول‌پاشي نانواكسيدروي تحت شرايط عدم اعمال شوري داراي بيش‌ترين وزن دانه (1.016 گرم در بوته) نسبت به كاربرد اين تركيب تيماري در ساير سطوح شوري بود. به نظر مي رسد كه كاربرد هم‌زمان مصرف خاكي سولفات‌روي و محلول‌پاشي نانواكسيدروي مي‌تواند وزن دانه ي گندم در شرايط شوري را، به دليل بهبود صفات بيوشيميايي افزايش دهد.