آثار تاريخ كاشت بر عملكرد و بهره‌وري مصرف آب برنج به روش كشت مستقيم در بستر خشك

افزايش عملكرد در برنج مستلزم شناخت روش هاي مديريتي مناسب از جمله تاريخ كاشت و معرفي ارقام جديد است. اين آزمايش در سال زراعي 1399 بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در ايستگاه تحقيقات كشاورزي گرگان (عراقي محله) انجام شد. اين پژوهش به صورت دو آزمايش مجزا در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در دو تاريخ كاشت به موقع (30 ارديبهشت‌ماه) و ديرهنگام (اول تيرماه) با هفت رقم برنج (طارم هاشمي، فجر، ندا، شيرودي، تيسا، آنام، بي نام) اجرا شد. نتايج نشان داد كه اثر رقم در هر دو تاريخ كاشت بر روي همه صفات موردبررسي (روز تا گلدهي، روز تا برداشت، ارتفاع بوته، تعداد پنجه، تعداد دانه پر در خوشه، تعداد دانه پوك در خوشه، عملكرد زيست توده، عملكرد دانه، شاخص برداشت و بهره وري مصرف آب) معني دار بود. در تاريخ كاشت به موقع، بيش‌ترين عملكرد دانه از ارقام ندا و شيرودي به‌ترتيب به‌ميزان 9023.3 و 8675.5 كيلوگرم در هكتار مشاهده شد. هم‌چنين در تاريخ كاشت به موقع بيش‌ترين بهره وري مصرف آب به ارقام ندا و شيرودي به‌ترتيب به‌ميزان يك و 0.98 كيلوگرم بر مترمكعب تعلق داشت. در تاريخ كاشت ديرهنگام بيش‌ترين بهره وري مصرف آب از ارقام تيسا و بي نام به‌ترتيب به‌ميزان 0.74 و 0.63 كيلوگرم بر مترمكعب مشاهده شد. باتوجه به عملكرد دانه و بهره وري مصرف آب در تاريخ كاشت به موقع ارقام ندا و شيرودي و در كشت هاي ديرهنگام ارقام تيسا و بي نام مي‌توانند جهت معرفي به كشاورزان و افزايش تنوع در ارقام مورد بهره برداري قرار گيرند.