اثر فاصله رديف و مقدار مصرف نيتروژن بر عملكرد و برخي ويژگي‌هاي مورفولوژيك و فيزيولوژيك كينوا

به‌منظور بررسي اثر فاصله رديف و مقدار مصرف نيتروژن بر رشد و عملكرد كينوا، آزمايشي به‌صورت اسپليت‌پلات در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال 1397 در سبزوار انجام شد. عوامل موردمطالعه شامل فاصله رديف كاشت در سه سطح 25، 50 و 75 سانتي‌متر و مقدار مصرف نيتروژن در چهار سطح صفر، 50، 100 و 150 كيلوگرم در هكتار بودند. نتايج نشان داد كه بيش‌ترين محتواي رنگدانه هاي فتوسنتزي، طول پانيكول، تعداد دانه در بوته و عملكرد بيولوژيك در تيمار 150 كيلوگرم نيتروژن در هكتار به‌دست آمد. تيمار 100 كيلوگرم نيتروژن در هكتار بالاترين تعداد پانيكول در بوته (19.24 عدد) و وزن هزاردانه (3.51 گرم) را دارا بود. افزايش فاصله رديف باعث افزايش محتواي كلروفيل، ارتفاع بوته، تعداد پانيكول، طول پانيكول و تعداد دانه در بوته شد، اما وزن هزاردانه، عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيك را كاهش داد. كاهش عملكرد دانه با افزايش فاصله رديف به 50 و 75 سانتي متر، به‌ترتيب برابر با 18.62 و 50.14 درصد بود. بالاترين عملكرد دانه (6644.5 كيلوگرم در هكتار) در شرايط مصرف 150 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و در فاصله رديف 25 سانتي متر مشاهده شد. با افزايش فاصله رديف، نياز نيتروژني براي توليد حداكثر عملكرد دانه كاهش يافت، به‌طوري‌كه بالاترين عملكرد دانه در فاصله رديف هاي 75، 50 و 25 سانتي متر به‌ترتيب با مصرف 50، 100 و 150 كيلوگرم نيتروژن در هكتار توليد شد. با توجه به نتايج، مصرف 150 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و فاصله رديف 25 سانتي متر براي كاشت ژنوتيپ ساجاما، قابل‌توصيه مي باشد.