بررسي تأثير كودهاي زيستي و شيميايي بر خصوصيات كمي و كيفي گياه دارويي سنبل‌الطيب (Valeriana officinalis L.)

در اين مطالعه تأثير كود شيميايي اوره در پنج سطح (صفر، 30، 60، 90 و 150 كيلوگرم در هكتار) و كودهاي زيستي نيتروكسين و فسفربارور2 هركدام در دو سطح تلقيح و شاهد (عدم تلقيح) بر ويژگي‌هاي كمي و كيفي گياه دارويي سنبل‌الطيب نظير درصد اسيد والرنيك، عملكرد اسيدوالرنيك، وزن خشك ريشه، وزن خشك اندام هاي هوايي، قطر ريشه، طول ريشه و عرض و طول برگ در سال‌هاي 99-1395 موردبررسي قرار گرفت. اين آزمايش در مزرعه گياهان دارويي مجتمع كشاورزي هومند آبسرد دماوند مزارع نوين ايرانيان به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. نتايج نشان داد كودهاي زيستي و شيميايي با تأثير معني دار بر عملكرد كمي و كيفي گياه دارويي سنبل‌الطيب، باعث كاهش اسيد والرنيك شدند، اما با افزايش عملكرد ماده خشك مقدار آن در واحد سطح افزايش يافت. بيش‌ترين و كم‌ترين مقدار اسيد والرنيك (درصد) به‌ترتيب در شاهد (0.465 درصد) و تيمار كاربرد هم‌زمان كود اوره، نيتروكسين و فسفربارور2 (0.222 درصد) به‌دست آمد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه بيش‌ترين و كم‌ترين وزن خشك ريشه به‌ترتيب در تيمار كاربرد هم‌زمان كود اوره، نيتروكسين و فسفربارور2 (665 كيلوگرم در هكتار) و شاهد (214.95 كيلوگرم در هكتار) به‌دست آمد. اين آزمايش نشان داد كه كودهاي زيستي با افزايش معني دار عملكرد كمي و كيفي گياه دارويي سنبل‌الطيب، جايگزيني مناسب براي كودهاي شيميايي در بالابردن كيفيت تركيبات مؤثره آن‌ها محسوب مي‌شوند.