تأثير هشت هفته تمرين هوازي فزاينده و مكمل بذر كدو بر شاخص‌هاي فشار اكسايشي بافت ريۀ موش‌هاي مسموم‌شده با آب اكسيژنه

اهداف: مطالعۀ حاضر با هدف بررسي تأثير هشت هفته تمرين هوازي و مكمل بذر كدو بر شاخص‌هاي فشار اكسايشي ريوي رت‌هاي مسموم‌شده با آب اكسيژنه (H2O2 ) انجام شد؛مواد و روش ها:  42 سر رت نر ويستار تصادفي به هفت گروه كنترل، مسموم‌شده، مسموميت + يك گرم كدو، مسموميت + دو گرم كدو، مسموميت + تمرين هوازي، مسموميت+ يك گرم كدو + تمرين، مسموميت+ دو گرم كدو + تمرين تقسيم شدند. القاي فشار اكسايشي با تزريق درون‌صفاقي mg/kg 0.1 هيدروژن پراكسيد به‌مدت سه روز در هفته، دريافت بذر كدو  به‌صورت يك و دو گرم به‌ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن و برنامۀ تمريني شامل هشت هفته دويدن فزاينده روي تردميل (سه روز در هفته با حداقل سرعت هشت متر بر دقيقه و شيب 10 درجه) بود. از كيت‌هاي تخصصي به‌منظور اندازه‌گيري شاخص‌هاي سيتوكروم c، ATP، MDA و PAB استفاده شد و داده‌ها با آزمون تحليل واريانس دوراهه در سطح معناداري 0.05 تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد مسموميت با  H2O2سبب كاهش معنادار ATP و افزايش معنادار سيتوكرومC ،MDA  و PAB ريوي شد (P 0.05). دريافت دوزهاي بذر كدو اثر معناداري بر غلظت MDA، سيتوكرومc  و ATP نداشت (P 0.05). از طرفي دريافت دو گرم بذر كدو  موجب كاهش معنادار غلظت  PAB شد (P 0.05). هشت هفته تمرين هوازي اثري معناداري بر غلظت MDA ريوي نداشت (P 0.05)، اما غلظت ATP را به‌صورت معناداري افزايش داد و غلظت سيتوكروم c و PAB را كاهش داد (P 0.05). تعامل تمرين هوازي با دوزهاي بذر كدو باعث افزايش ATP و كاهش غلظت MDA، سيتوكروم  cو PAB شد (P 0.05). نتيجه گيري: به نظر مي رسد اثرات مجرد بذر كدو به بافت و دوز مصرفي وابسته باشد. هشت هفته تمرين هوازي نيز بسته به عواملي راهكار ضداكسايشي مناسبي در شرايط مسموميت با پراكسيد هيدروژن است. تركيب تمرين هوازي و دوزهاي بيشتر مكمل بذر كدو اثرات مضاعفي بر شاخص‌هاي اكسايشي  بافت ريه در رت‌هاي مسموم‌شده با آب اكسيژنه دارد.