تاثير فعاليت ورزشي در صبح يا عصر بر تغييرات ريتم شبانه‌روزي متغيرهاي هموديناميك و اتونوميك قلبي

هدف: فعاليت ورزشي به عنوان تنظيم كنندۀ ريتم شبانه روزي باعث افت فشارخون بعد از ورزش مي شود كه ميزان و مدت زمان آن به عواملي مانند تغييرات سيستم خودمختار وابسته است؛ بنابراين اين پژوهش با هدف بررسي تأثير فعاليت در صبح و عصر بر ريتم شبانه روزي فشارخون انجام شد. روش تحقيق: هشت مرد جوان سالم (با ميانگين سني ۳ ± 32 سال) در سه جلسه مجزا به آزمايشگاه مراجعه كردند و جلسات فعاليت HIIE صبح (08:00) و عصر (16:00) فعاليت شامل 10 وهله فعاليت ۹0 درصد و نُه وهله ريكاوري ۳0 درصد 2maxVO و كنترل را انجام دادند. در هر سه جلسه ارزيابي بيست وچهار ساعته ، فشارخون هر 15 دقيقه در روز و هر 45 دقيقه در شب گرفته شد و هولتر مانيتورينگ قلب (nuLF ، nuHF ، nuLFHFR و VLF) هر پنج دقيقه بررسي شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه متغيرهاي هموديناميك پس از ورزش روند كاهشي داشتند و در مقايسه با جلسه كنترل در صبح تا 1۹ ساعت و در عصر تا 20 ساعت پايدار بود . (p 0.01)ميانگين تغييرات هموديناميك در زمان خواب ، بيداري و 24 ساعت نشان داد فشارخون بعد از فعاليت پايين تر از جلسه كنترل بود (p 0.01). همچنين سه تا هشت ساعت بعد از فعاليت در صبح و پنج تا شش ساعت بعد از فعاليت عصر ، افت فشارخون پس از ورزش كردن روي داد (p 0.01). نتيجه گيري: به طوركلي ، فعاليت ورزشي صرفنظر از زمان انجام دادن باعث روندي كاهشي در فشارخون سيستول، دياستول و ميانگين و تعديل متغيرهاي اتونوميك ميشود. همچنين فعاليت صبح تأثير بيشتري بر كاهش فشارخون زمان خواب و فعاليت عصر بر فشارخون زمان بيداري و بيست وچهار ساعته دارد.