شيوه‌هاي تربيت يادگيري اكتشافي در حوزه احكام حقوقي از منظر قرآن كريم

يكي از اقسام يادگيري، يادگيري اكتشافي است كه يادگيرنده محور اصلي آن است. اين نوع يادگيري كه از ديرباز وجود داشته و مدون نبوده است، ولي مدتي است كه موردتوجه بسياري از مربيان تربيتي قرار گرفته است. يادگيري اكتشافي، يكي از مسائل علم روان‌شناسي تربيتي است كه از علوم تربيتي است. يادگيري مذكور در قرآن مورداهتمام ويژه قرار گرفته و عنوان پژوهش حاضر «شيوه‌هاي تربيت يادگيري اكتشافي در حوزه احكام حقوقي از منظر قرآن كريم» است. هدف از اين نوشتار، واكاوي و بررسي شيوه‌هاي يادگيري اكتشافي از منظر قرآن در حوزه احكام حقوقي است. اينكه اين روش چگونه و در چه ريزموضوعاتي در قرآن كريم به كار برده شده و چه آثاري داشته است. اين پژوهش به روش توصيفي ـ تحليلي و تفسير موضوعي استنطاقي (ميان‌رشته‌اي) براي تبيين شيوه‌هاي يادگيري اكتشافي، تدوين يافته است؛ نتايج پژوهش، بيانگر آن است كه در قرآن كريم، براي آموزش مباحث احكام حقوقي از شيوه‌هاي متنوع اين روش، بهره برده شده است. در نظريه يادگيري اكتشافي جروم برونر (روان‌شناس آمريكايي) فقط به شيوه پرسش و پاسخ به‌صورت كلي اشاره شده، ولي در قرآن كريم شيوه‌هاي متعددي ذكر شده كه مهم‌ترين آن‌ها عبارتند از: شيوه مقايسه، تمثيل، قصه‌گويي، تقديم و تأخير، اجمال‌گويي. براي وصول به يادگيري اكتشافي لازم است مربي از شيوه‌هاي فوق استفاده كند تا متربي وادار به انديشه‌ورزي شود، در نتيجه يادگيري عميق‌تر شده و به خلاقيت و نوآوري منجر شود.