تحليل عوامل مؤثر در عدم نهادينه‌شدن گردشگري در مناطق روستايي (مطالعه موردي: روستاهاي هدف گردشگري استان خراسان شمالي)

هدف پژوهش حاضر، بررسي دلايل نهادينه نشدن برنامه‌هاي گردشگري در مناطق روستايي بود. براي اين كار به ارزيابي برنامه روستاهاي هدف گردشگري به‌عنوان نمادي از تغيير ساختار اقتصادي روستا از كاركرد توليد گرايي به پساتوليدگرايي و پاسخ به تقاضاهاي مصرفي در مقاصد هدف گردشگري خراسان شمالي شامل دركش، رويين، استاد، خسرويه، زوارم، گليان و اسفيدان پرداخته ‌شد. نتايج نشان داد، حمايت‌هاي دولتي به‌صورت مقطعي يا بيشتر به شروع پروژه‌ها مربوط مي‌شود و به‌نوعي براي تكميل چرخه گردشگري يعني توسعه فيزيكي، مشاوره و آموزش و درنهايت تبليغات و بازاريابي تداوم ندارد. مشهود است كه گردشگري در روستاهاي هدف خراسان شمالي با خلأ همكاري و مشاركت محلي بين كارآفرينان در درون روستا و در سطح منطقه‌اي به‌عنوان پيش‌نياز توسعه كسب‌وكارهاي جديد و برآورده كردن نيازهاي مالي، اطلاعاتي و بازاريابي مانند ساير نقاط كشور روبه‌ر‌وست. علاوه بر اين‌ها، تعاملات سازنده بين سازمان‌هاي دولتي و جوامع محلي يكي ديگر از عوامل تعيين‌كننده توسعه و نهادينه گردشگري در روستاهاي هدف محسوب مي‌شود. روش انجام اين پژوهش كيفي بود كه با استفاده روش تحليل محتوا انجام ‌گرفت و داده‌ها به‌وسيله نرم‌افزار مكس‌كيودا نسخۀ 10 تحليل شد. نتايج نشان داد، باوجود هماهنگي‌هاي صورت‌گرفته، بنياد مسكن در آماده‌سازي و گسترش اقامتگاه‌هاي بوم‌گردي دستورالعمل‌ها و اولويت‌هاي ديگري را دنبال مي‌كند و تمركز خود را بيشتر به سنگ‌فرش كردن روستا معطوف كرده است.