بررسي وضعيت فشردگي شهر شانديز با تأكيد بر نظريه شهر اكولوژيك

هدف پژوهش حاضر، بررسي وضعيت فشردگي شهر شانديز با تأكيد بر نظريه شهر اكولوژيك است. روش تحقيق، توصيفي-تحليلي مبتني بر بازديد ميداني بود كه با استفاده از نقشه منبع و انتقال آن به نرم‌افزارArc GIS به تحليل متغيرهاي هر شاخص در بعد شهر فشرده و به تعيين مساحت و در صد و خروجي نقشه پرداخته شد. همچنين براي سنجش ميزان رشد اسپرال شهري از از مُدل آنتروپي شانون استفاده شد. در اين پژوهش، شاخص‌هاي تراكم، تركيب كاربري و تشديد كاربري و متغيرهاي هر شاخص در بعد شهر فشرده در شهر و نواحي سه‌گانه شهر شانديز مد نظر قرار گرفت. مشخص شد كه در متغيرهاي شاخص تراكم، ميانگين تراكم ناخالص 28.86، ميانگين تراكم خالص 63.25، ميانگين وزن جمعيتي 58.03، شكل مسكن (ميانگين تعداد طبقات) 1.27 بود. در شاخص تركيب كاربري، متغير‌هاي توازن كاربري‌ها (ميانگين نسبت زمين مسكوني به غيرمسكوني) 3.13  بود. در تركيب افقي در بين كاربري‌ها، كاربر‌ي‌هاي زمين‌هاي باير با 32.78 درصد، باغات و كشاورزي با 22.99 درصد و باغ مسكوني با 14.31 درصد بيشترين درصد را به خود اختصاص داده‌اند. براساس  ضريب آنتروپي، تركيب افقي در شهر شانديز در سال 85 (0.89) متر مربع و در سال 90 (0.86) هكتار به دست آمد. در متغير تركيب عمودي درصد كل ساختمان‌هاي دو طبقه 86.40 در صد، سه طبقه 6.79 درصد و چهار طبقه 6.79 درصد بود و پراكندگي تسهيلات و متغيرهاي شاخص تشديد كاربري شامل افزايش در جمعيت، افزايش در توسعه، افزايش در تراكم، در شهر شانديز تحليل شد. نتايج رشد و گسترش افقي شهر شانديز را نشان مي‌دهد كه ناشي از نبود سياست‌گذاري‌هاي مناسب در زمينه پياده‌سازي شاخص‌هاي شهر فشرده از ديدگاه شهر پايدار و شهر اكولوژيك در شهر گردشگري شانديز است. پيشنهاد ميشود كه براي ايجاد شهر فشرده افزايش در تراكم با استفاده از اراضي و ساختمان‌هاي خالي، همجواري يا اختلاط كاربري‌ها و گسترش استفاده از حمل و نقل عمومي در شهر گردشگري شانديز  مدنظر قرار گيرد.