تنوع زيستي و همزيستي قارچ‌هاي ميكوريز با درختان بادام (.Amygdalus sp) در جنگل‌‌هاي زاگرس، استان ايلام

همزيستي قارچ‌‌هاي ميكوريزي با ريشه گياهان، يكي از مهم‌ترين روابط همزيستي در خاك است. در اين پژوهش، تنوع ‌‌زيستي و همزيستي قارچ‌هاي ميكوريزي آربوسكولار (AMF) با ريشه درختان بادام بي‌‌برگ (Amygdalus arabica Olivier)، تنگرس (A. lycioides Spach)، بادام برگ‌سنجدي (A. elaeagnifolia Spach) و بادام شرقي (.A. orientalis Mill) در سه رويشگاه در استان ايلام بررسي شدند. پس از نمونه‌گيري از عمق صفر تا 30 سانتي‌متري خاك، اسپورهاي قارچ‌هاي ميكوريز به‌روش الك مرطوب جدا شدند و قارچ‌ها براساس خصوصيات ريخت‌شناختي اسپور شناسايي شدند. براساس نتايج به‌دست‌آمده، 34 گونه AMF متعلق به 10 جنس مختلف وجود داشتند. بيشترين تنوع زيستي اين قارچ‌ها (28 گونه) در بادام بي‌‌برگ مشاهده شد. همچنين، 19 گونه AMF در بادام برگ‌سنجدي، 25 گونه در بادام شرقي و 26 گونه در تنگرس شناسايي شدند. بيشترين ميانگين فراواني نسبي در بين جنس‌ها و گونه‌هاي قارچ همزيست با جنس بادام به‌ترتيب متعلق به Glomus با 49 درصد و G. nanolumen با 21 درصد بودند. تراكم اسپورهاي AMF، غناي گونه‌اي و شاخص تنوع شانون- وينر آن‌ها بين گونه‌هاي مختلف بادام، اختلاف معني‌‌داري داشتند. به‌طوري‌كه بيشينه هر سه شاخص مذكور در بادام بي‌برگ مشاهده شد. همچنين، تراكم اسپور با مقدار فسفر و درصد شن خاك، همبستگي منفي و با درصد رس خاك، همبستگي مثبت نشان داد.