تأثير نحوه جداسازي پريكارپ و رژيم‌ آبياري بر نهال‎هاي حرا (Avicennia marina Forssk. Vierh.) در نهالستان

توليد نهال به‌شيوه صحيح به استقرار بهتر آن در عرصه و احيا بوم‌سازگان‌هاي جنگلي شكننده در جنوب كشور، كمك شاياني مي‎كند. هدف از اين پژوهش، بررسي اثرات جداسازي پريكارپ از پروپاگول‎هاي حرا (.Avicennia marina  Forssk. Vierh) و رژيم‌هاي آبياري و نيز اثرات متقابل آن‎ها بر درصد جوانه‎زني و برخي از ويژگي‌هاي رويشي نهال‎هاي حرا در نهالستان بود. پس از جنگل‌گردشي در يك رويشگاه حرا در شهرستان سيريك از توابع استان هرمزگان و انتخاب 30 درخت سالم و بالغ حرا، پروپاگول‎ها جمع‎آوري شدند. طرح آماري فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي اجرا شد. به‌منظور جداسازي پريكارپ، پروپاگول‌ها در سه پيش‌تيمار شامل صددرصد آب شيرين، 50 (50 درصد آب دريا + 50 درصد آب شيرين) و صددرصد آب دريا به‌مدت 48 ساعت قرار داده شدند. پيش‌تيمار چهارم نيز به جداسازي دستي پريكارپ اختصاص داده شد. پس از كشت در گلدان‎هاي پلاستيكي، آن‌ها با چهار تيمار شامل دوبار در روز، روزانه، يك روز در ميان و دو روز در ميان آبياري شدند و درصد جوانه‎زني آن‎ها به‎مدت چهار هفته شمارش شد. پس از دوبرگي شدن نهال‎ها، قطر يقه و ارتفاع آن‎ها در ابتداي دوره ثبت شد. در پايان شش ماه نيز ويژگي‌هاي رويشي نهال‌ها اندازه‎گيري و با استفاده از آناليز GLM تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج نشان داد كه بيشينه درصد جوانه‎زني و ويژگي‌هاي رويشي نهال‎هاي حرا متعلق به پيش‌تيمار جداسازي پريكارپ با 50 درصد آب دريا و 50 درصد آب شيرين بود. همچنين، درصد جوانه‎زني (92.5 و 91.66 درصد)، رويش قطري (0.79 و 0.74 ميلي‎متر)، رويش ارتفاعي (8.27 و 7.63 سانتي‎متر)، طول ريشه (15.35 و 15.51 سانتي‎متر) و تعداد برگ (8.13 و 7.63) پس از شش ماه به‎ترتيب در رژيم‌هاي آبياري دوبار در روز و يك‌بار در روز، بيشترين مقدار را داشتند. به‌طوركلي، رژيم آبياري روزانه و جداسازي پريكارپ با استفاده از 50 درصد آب دريا و 50 درصد آب شيرين مي‎تواند در توليد نهال‌هاي حرا در نهالستان مورد توجه قرار گيرد.