طراحي الگوي اشتياق كاري كاركنان (مورد مطالعه: شركت هواپيمايي جمهوري اسلامي ايران)

درجهان رقابتي و پر چالش امروزي سازمان‌ها براي موفقيت، نياز به كاركناني متعهد، با انگيزه و مشتاق دارند. مسائل وپيچيدگي‌هاي زياد در ايجاد، حفظ وارتقاي اشتياق كاري كاركنان وجود دارد كه ناديده گرفتن آن‌ها باعث آسيب‌هاي قابل توجه به عملكرد سازمان ورابطه سازمان و كاركنان مي‌شود. نبود شناخت كافي و موجود نبودن آمار واطلاعات در اين زمينه در سطح ملي وسازماني و جديد بودن اين حوزه ضرورت شناخت وتدوين الگوي مناسب اشتياق كاري را براي كشور ما نيز مهم و ضروري مي‌سازد. به همين منظور، پژوهش حاضر به دنبال طراحي الگوي اشتياق كاري كاركنان مي‌باشد. روش پژوهش آميخته بصورت كيفي و كمي بوده و در مرحله نخست، براي ارائه مدل از روش كيفي تحليل مضمون با بهره‌گيري از نظرات 10 نفر از خبرگان صنعت با استفاده از مصاحبه‌هاي عميق نيمه‌ساخت يافته استفاده شد و عوامل موثر در اين زمينه از طريق كدگذاري شناسايي و طبقه‌بندي شدند. در مرحله دوم پژوهش، مدل ارائه شده در مرحل كيفي با استفاده از نظرات 220 نفر از كاركنان شركت هواپيمايي جمهوري اسلامي ايران بصورت كمي آزمون شدند. در بخش ارزيابي و سنجش مدل از روش مدلسازي معادلات ساختاري استفاده شده و داده‌ها بوسيله تحليل‌هاي عاملي تأييدي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان دهنده استخراج سه بعد شناختي، انگيزشي و رفتاري و 11 مولفه و 35 شاخص بوده حاكي از آن است كه مدل معني دار مي‌باشد. بر اساس نتايج كمي پژوهش نيز مولفه‌هاي پايداري و تاب‌آوري از مهمترين عوامل اشتياق كاري كاركنان مي‌باشند.