شناسايي ابعاد انكوباتورهاي دانشگاهي در دانشگاه هاي نسل سوم

پژوهش حاضر با هدف شناسايي انكوباتورهاي دانشگاهي در دانشگاه هاي نسل سوم انجام شد. روش تحقيق آميخته (كيفي – كمي) بود، در بخش كيفي از روش تحليل محتواي كيفي با رويكرد استقرايي بهره گرفته شد، مشاركت كنندگان بخش كيفي متخصصان، خبرگان و صاحب‌نظران حوزه انكوباتورهاي دانشگاهي در كشور بود. روش نمونه گيري هدفمند از نوع نظري بود كه تعداد 10 نفر بعنوان مطلعين كليدي انتخاب شدند، ابزار گردآوري داده هاي پژوهش مصاحبه نيمه ساختار يافته بود. تجزيه و تحليل داده ها در بخش كيفي روش تحليل تم بود، در بخش كمي از روش توصيفي-پيمايشي بهره گرفته شد. جامعه آماري كليه‌ كاركنان شركت‌هاي فعال در مراكز رشد در دانشگاه‌هاي استان مازندران بود. روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي بود كه تعداد 225 نفر به عنوان نمونه آماري جهت بررسي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده هاي پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود. تجزيه و تحليل داده ها در اين بخش از طريق تحليل عاملي اكتشافي در نرم افزار SPSS21 و Lisrel8.8 انجام شد. بر اساس نتايج پژوهش سه بعد آموزشي(مديريت منابع انساني، مديريت دانش)، ساختاري (زيرساخت ها، ساختار سازماني، سازماندهي) و راهبردي(استراتژي هاي دانشگاه، خدمات و حمايت ها، بين المللي سازي) شناسايي شد. نتايج نشان داد كه انكوباتورهاي دانشگاهي شامل سه بعد هستند اين ابعاد در سه حوزه كلان آموزشي، ساختاري و راهبردي گسترده شده است. در اين راستا با توسعه ابعاد انكوباتورهاي دانشگاهي مي توان زمينه نهادينه سازي واقعي دانشگاه هاي نسل سوم به مثابه دانشگاه كارآفرين را فراهم آورد.