بررسي قواعد رسم المصحف و موارد اختلافي آن

موضوع «رسم‌المصاحف و قواعد مصحف‌ها» از مباحث مهم علوم قرآني است كه نظريات گوناگون ‌انديشمندان بسياري را در پي داشته است؛ هرچند برخي از ابعاد قواعد و رسم و رابطه آن با دانش‏هاي ذيربط تا حدّي تبيين شده، اما بسياري از‌ انديشه‏هاي انديشمندان علوم قرآني هنوز به‌طور شايسته مورد بررسي قرار نگرفته است. در اين مقاله سعي شده بخشي از رسم و قواعد رسم و مصحف در صدر اسلام مورد بررسي قرار گيرد؛ از جمله موضوع رسم الخط عثماني، پيدايش، گسترش و مشكلات عديده‌اي كه در خوانش آن در حوزه قرائت‌پژوهي داشته است توانسته چالش‌هاي جديدي را پيش‌روي قرار دهد كه نه‌تنها مبتديان بلكه براي عالمان مسلمان و مستشرقان قرآن‌پژوه مباحث جديدي را در موضوع مصاحف قرآن پديد آورده است. برخي از عالمان اين‌گونه رسم الخط را توفيقي دانسته و اجازه بي‌اعتنايي به آن را مذمت مي‌نمايند. در تحقيق كنوني با روش تحليلي توصيفي ضمن بررسي و تحليل نظريه توقيفي‌بودن رسم‌الخط عثماني، مخالفت اين رسم‌الخط با رسم‌الخط متداول در قرآن در شش حوزه و گستره، زيادت، حذف، همزه، بدل، فصل و وصل و بالاخره وجود آن را در نوع قرائت در برخي از كلمات قرآن، مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است