اثربخشي مداخلات متمركز بر والد در درمان چاقي كودكان و نوجوانان: يك مرور سيستماتيك

مقدمه: در سال هاي اخير، براي درمان چاقي كودكان، به مداخلات رفتاري سبك زندگي متمركز بر والد، توجه بيشتري شده است. بر اين اساس، اين مطالعه با هدف اصلي مروري بر اثربخشي مداخلات متمركز بر والد در درمان چاقي كودكان و نوجوانان، و با هدف فرعي بررسي ميزان ريزش در مطالعات انتخاب شده انجام شد. روش: 1476 مقاله بين سال هاي 2021-1957 ميلادي، با انواع كليدواژه هاي مرتبط با مداخله، والد، چاقي و اضافه وزن، در دامنه سني 18-6 سال، از پايگاه‌هاي اطلاعاتي PubMed، Science Direct و PsyINFO در مرحله اول شناسايي شدند. پس از اعمال ملاك هاي ورود و خروج و بررسي مقالات مرتبط، نهايتاً ده مطالعه كارآزمايي كنترل شده تصادفي (RCTs) كه پيامد اصلي آنها كاهش شاخص توده بدني (BMI) بود، به طور سيستماتيك مرور شدند. از روش استاندارد بررسي مشخصات جمعيت، جزئيات مداخله، استفاده از گروه كنترل، و گزارش پيامدها (PICO) در انتخاب، و از روش بيانيه استانداردسازي گزارش در مطالعات كارآزمايي باليني (CONSORT)، در ارزيابي كيفيت مقالات استفاده شد. يافته‌ها: دامنه كاهش نمرات استاندارد BMI در پايان مداخلات بين 0.31- 0.06، و در پايان پيگيري هاي 24–13 ماهه بين 0.42–0.16 بود. ميزان ريزش تا پايان پژوهش ها، به طور ميانگين 32.3 درصد (50-13 درصد) بود. نتيجه‌گيري: به طور كلي، مداخلات رفتاري جامع سبك زندگي متمركز بر والد در كاهش BMI كودكان اثربخش هستند، اما لازم است تا نتايج آنها با احتياط تفسير شده و پژوهش هاي جامع و استاندارد شده بيشتري در آينده انجام شوند.