نقش ميانجي راهبردهاي مقابله‌اي در پيوند بين ويژگي‌هاي شخصيتي و عملكرد خانواده با ادراك از بيماري در بيماران ام‌اس

مقدمه: ادراك از بيماري كه نقش مهمي در فرايند درمان و پيروي از دستورات بهداشتي دارد تحت تاثير عوامل مختلف روانشناختي است. هدف پژوهش حاضر  بررسي نقش ميانجي راهبردهاي مقابله‌اي در رابطه بين ويژگي‌هاي شخصيتي و عملكرد خانواده با ادراك از بيماري در بيماران مولتيپل اسكلروزيس (ام‌اس) بود. روش: روش پژوهش حاضر توصيفي با طرح همبستگي مبتني بر تحليل مسير و جامعه آماري كليه بيماران مبتلا به ام‌اس مراجعه‌كننده به مطب‌هاي متخصصان مغز و اعصاب و همچنين بيمارستان كاشاني شهر شهركرد در سال 1399 بود كه از ميان آن‌ها تعداد 250 نفر، به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده شامل پرسشنامه ادراك بيماري بردبنت و همكاران، پرسشنامه ويژگي‌هاي شخصيتي نئو، مقياس عملكرد خانواده بيشاپ و بالدوين و پرسشنامه راهبردهاي مقابله لازاروس و فولكمن بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS-24 و Amos-19 و به روش تحليل مسير تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد مدل پژوهش از برازش مناسبي برخوردار است. همچنين نتايج نشان داد راهبردهاي مقابله‌اي در رابطه بين روانرنجورخويي، وجدان‌گرايي، توافق‌پذيري، تجربه‌گرايي، برون‌گرايي و عملكرد خانواده با ادراك از بيماري نقش ميانجي دارد. نتيجه‌گيري: عملكرد خانواده و ويژگي‌هاي شخصيتي  مي‌توانند با تاثيرات مثبت بر اتخاذ راهبردهاي مقابله‌اي موثر، ادراك بهتري از بيماري را براي فرد به دنبال داشته باشند.