ساخت و اعتباريابي پرسشنامه خودمراقبتي ديابت نوع 2

مقدمه: خودمراقبتي در كنترل بيماري ديابت نوع 2 بسيار حائز اهميت است و پژوهش حاضر درصدد ساخت و اعتبار‌يابي پرسشنامه خودمراقبتي ديابت نوع 2 بود. روش: پژوهش حاضر از نوع تركيبي اكتشافي متوالي هدايت‌شده با رويكرد آزمون‌سازي و طبقه‌بندي بود و در دو مرحله به صورت كيفي و كمّي انجام شد. جامعه ‌‌آماري در مرحله اول عبارت بود از متخصصان،‌ پزشكان و پژوهشگران حيطه بيماري ديابت نوع 2 در سال 1399-1400 كه با روش نمونه‌گيري هدفمنـد،10نفر انتخاب گرديدند. در مرحله دوم، بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 شهر تهران در سال1400- 1399 با روش نمونه‌گيري در دسترس و با در نظر گرفتن ملاك‌هايي423 تن انتخاب شدند. به‌منظور گردآوري اطلاعات مرحله اول از مصاحبه عميق و نيمه ساختاريافته و پرسشنامه اوليه محقق ساخته استفاده شد. يافته‌ها: ‌نشان داد از نتايج حاصل از مصاحبه‌ها، با كدگذاري باز تعداد 41 مفهوم در 4 بعد استخراج و بر اساس اين مقاهيم تعداد 56 گويه اوليه طراحي شد. شاخص نسبت روايي محتوا و شاخص محتوايي روايي محاسبه و در تحليل عامل اكتشافي 4 عامل مشخص شد. درنهايت پرسشنامه 34 سوالي، 58/76 درصد واريانس خودمراقبتي ديابت نوع 2 در بيماران 30 تا60 سال را تبيين نمود: عوامل مربوط به سواد سلامت (64/ 39%)، عامل روان‌شناختي (11/82%)،‌ عامل جسماني (4/19%) و عوامل مربوط با دسترسي به امكانات (3/11%). همچنين تحليل عاملي تأييدي مرتبه‌ اول 4 عامل فوق را تاييد و آلفا كل 0/95 بدست آمد. نتيجه‌گيري: اين پرسشنامه داراي اعتبار و روايي مناسبي است و استفاده از آن جهت پايش خودمراقبتي اين بيماران و استفاده در تحقيقات پيشنهاد مي‌شود.